درس‌هایی از آتش‌سوزی آبیدر سنندج
یک ماه از آتش‌سوزی کوه آبیدر در شهر سنندج می‌گذرد، آتش‌سوزی نه‌چندان بزرگ و وسیعی که خاموشی آن به قیمت جان سه جوان طبیعت‌دوست سنندجی و مجروح‌شدن چند نفر دیگر تمام شد.
یک ماه از آتش‌سوزی کوه آبیدر در شهر سنندج می‌گذرد، آتش‌سوزی نه‌چندان بزرگ و وسیعی که خاموشی آن به قیمت جان سه جوان طبیعت‌دوست سنندجی و مجروح‌شدن چند نفر دیگر تمام شد. این نخستین بار نیست که جنگل‌ها و مراتع کشور دچار آتش‌سوزی می‌شود و نخستین بار هم نیست که آتش‌سوزی در ایران قربانی می‌گیرد اما از این همه مصیبت و رنج و هزینه درس‌های لازم گرفته نشده و باز فاجعه‌ای تازه و قربانیانی تازه کام هم‌وطنان را تلخ و گروه زیادی را داغ‌دار می‌کند. باید از این حوادث درس گرفت و برای آینده برنامه‌های کارشناسی تدارک دید.
نخستین درسی که از فاجعه آتش‌سوزی‌های مستمر مراتع، جنگل‌ها، طبیعت و محیط زیست کشور باید گرفت، این نکته کلیدی است که تغییرات اقلیمی، آب‌وهوایی و خشک‌سالی‌های متعاقب آن موجب شده بیش از پیش احتمال وقوع چنین حوادثی افزایش یابد. اگر پیش‌بینی‌ها درست باشد و خشک‌سالی امکان وقوع آتش‌سوزی‌ها را بیشتر می‌کند، لابد باید نهادها و سازمان‌های ذی‌ربط بیش از پیش آماده مهار آتش‌سوزی باشند. بیش از گذشته خود را مجهز به ابزارآلات فنی و به‌روز مقابله با آتش‌سوزی کنند و سرمایه‌گذاری‌های لازم برای توسعه و تجهیز شهرداری‌ها و سازمان محیط زیست به ابزارهای آتش‌نشانی از زمین و آسمان صورت گیرد. آیا کشور برای چنین شرایطی آمادگی لازم را کسب کرده و توان کشور بیش از گذشته برای مواجهه با چنین پدیده‌های مخرب و مخاطره‌آمیزی تقویت شده و دستگاه‌های مربوطه به آمادگی لازم رسیده‌اند؟ شرایط اقلیمی جدید و ضرورت‌های متعاقب آن ایجاب می‌کند برای مقابله با حوادثی مانند آتش‌سوزی جنگل‌ها و مراتع باید با تمام امکانات آماده بود، بیش از گذشته بودجه صرف کرد و از آخرین فناوری‌های روز استفاده کرد. در غیر این صورت افزون بر هزینه‌های روزافزون ممکن است استمرار این کم‌توجهی اثری منفی بر تاب‌آوری جمعی داشته و پیامدهای پیش‌بینی‌ناشده‌ای داشته باشد.
اخبار مرتبط
شبکه شرق