مهر انحلال بر پرونده تشکل‌های دانشجویی

در حوادث سال 1401، انجمن‌های دانشجویی نقشی تعیین‌کننده در مطالبه‌گری دانشگاه‌ها داشتند و این حضور فعال به انحلال و لغو مجوز بسیاری از انجمن‌های دانشجویی و ایجاد پرونده‌های انضباطی و بازداشت بسیاری از فعالان این انجمن‌ها انجامید.

محمدحسین موسوی:  در حوادث سال 1401، انجمن‌های دانشجویی نقشی تعیین‌کننده در مطالبه‌گری دانشگاه‌ها داشتند و این حضور فعال به انحلال و لغو مجوز بسیاری از انجمن‌های دانشجویی و ایجاد پرونده‌های انضباطی و بازداشت بسیاری از فعالان این انجمن‌ها انجامید. در بازه زمانی 1401 تا 1403، نزدیک به 30 انجمن دانشجویی منحل شدند. از این تعداد حداقل 10 تا 15 انجمن در دانشگاه‌های تهران بودند و 10 تا 15 انجمن نیز به‌طور تخمینی از انجمن‌های فعال در دانشگاه‌های دیگر شهرها منحل شدند. علت انحلال این انجمن‌ها در آن زمان، «تحریک اعتراضات»، «فعالیت غیرقانونی»، «اقدام علیه امنیت ملی»، «اخلال در فعالیت‌های دانشگاه» و... بیان شد. در دوره انتخابات، مسعود پزشکیان در مناظره دوم به تاریخ 17خرداد 1403 اعلام کرد: «دانشگاه باید خانه آزادی باشد‌ نه پادگان. دانشجویان حق دارند تشکل داشته باشند، اعتراض کنند و نظرشان را بگویند». پس از انتخاب ریاست‌جمهوری‌، بسیاری از این تشکل‌های منحل‌شده به امید بازگشایی دوباره، نامه‌ها و درخواست‌هایی به وزارت علوم و مسئولان دولت جدید دادند. اما حالا که بیش از یک‌ سال از استقرار دولت گذشته، دانشجویان خبر از ادامه رویه‌های پیشین و جلوگیری از بازگشایی دوباره انجمن‌های خود می‌دهند. طبق گفته‌ها، عزم جدی‌ برای دادن مجوز بازگشایی تشکل‌ها وجود ندارد؛ مسئله‌ای که خلاف آن‌ چیزی‌ است که رئیس‌جمهور و مسئولان مختلف وزارت علوم بارها بر آن تأکید داشته‌اند؛ یعنی حق تشکل‌یابی و آزادی بیان در دانشگاه‌ها.

پرونده، دست افرادی خاص است