مجردها معلم نمیشوند
انتشار دفترچه آزمون استخدامی آموزش و پرورش در خردادماه امسال موجی از اعتراض متقاضیان شرکت در این آزمون را به همراه داشت. وجود ضریب سابقه شغلی از یک سو و افزایش ضریب تأهل و فرزند داشتن دلایل شکایت شرکتکنندگان این آزمون بود و حتی در راستای این اعتراض جمعی کارزاری با حدود 18 هزار امضا را نیز ثبت کردند. اما این اعتراضات به جایی نرسید تا امروز که به چندین تجمع در شهرهای مختلف ایران منجر شد.
چرا تأهل و فرزند داشتن؟
«من در آزمون کتبی همه درسها را بالای 50 درصد زدم ولی چون هیچگونه امتیاز و ضریبی نداشتم، در نهایت رد شدم». اینها را «فرشته» میگوید که هیچیک از این امتیازها را برای افزایش ضریبش نداشته است: «امتیازاتی چون متأهلبودن یا فرزند داشتن چه ارتباطی دارد با اینکه من چقدر معلم خوبی هستم؟ چرا چنین ضریبی باید آنقدر روی نتیجه تأثیر بگذارد که حق من ضایع شود؟ مگر کار من درسدادن به دانشآموزان کشور نیست؟ آیا اضافهکردن چنین مواردی به شروط کاری من، از من معلم بهتری میسازد؟». شرکتکننده دیگری با اشاره به اصول قانون اساسی، شکایت خود را نسبت به این وضعیت اعلام میکند: «طبق اصل سوم و بیستوهشتم قانون اساسی، دولت موظف است امکانات شغلی را «به طور عادلانه» در اختیار همه افراد قرار دهد، نه اینکه امتیازهای ویژه ایجاد کند. این نوع امتیازدهی باعث کاهش انگیزه نخبگان و تضعیف کیفیت آموزشی میشود». او میگوید تبعیضهای اینچنینی نهتنها بر انگیزه نخبگان کشور اثر میگذارد، بلکه سبب افت کیفیت آموزشی در کشور نیز میشود: «اینکه من ازدواج نکردهام باعث میشود گناهکار باشم؟ اینکه هیچ مدرسه غیرانتفاعی پیشتر من را استخدام نکرده بود، باید عاملی شود که نتیجهای که در آزمون داشتم، نادیده گرفته شود؟».