جامعه بی‌محابا پیش می‌رود و ما عقب می‌مانیم

پوران درخشنده که در دهه‌های ۵۰ و ۶۰ برای تلویزیون مستند می‌ساخت، در سال ۶۵ با فیلم رابطه به سینمای حرفه‌ای روی آورد و خود را به عنوان یک فیلمساز جدی با دغدغه‌های اجتماعی مطرح کرد. او در طول دوران کاری خود، همواره به خانواده، کودکان آسیب دیده و تاثیر آسیب‌های اجتماعی بر کودکان و نوجوانان توجه ویژه نشان داده است.

کیوان کثیریان-  او یکی از دو فیلمساز زن ایرانی است که برای نخستین بار پس از انقلاب پشت دوربین ایستاد. پوران درخشنده که در دهه‌های ۵۰ و ۶۰ برای تلویزیون مستند می‌ساخت، در سال ۶۵ با فیلم رابطه به سینمای حرفه‌ای روی آورد و خود را به عنوان یک فیلمساز جدی با دغدغه‌های اجتماعی مطرح کرد. او در طول دوران کاری خود، همواره به خانواده، کودکان آسیب دیده و تاثیر آسیب‌های اجتماعی بر کودکان و نوجوانان توجه ویژه نشان داده است.

او طی نزدیک به چهل سال فعالیت، ۱۲ فیلم ساخته ولی حالا ۹ سال از آخرین فیلمش، زیر سقف دودی می‌گذرد. او چندسال برای ساخت فیلمنامه‌ هیس پسرها گریه نمی‌کنند، تلاش کرد اما موفق نشد و حالا می‌گوید که دلسرد شده.