نوآوری‌های بازیافت آب و انرژی؛ مسیر بهینه‌سازی و توسعه پایدار در تولید فولاد
صنعت فولاد به عنوان یکی از پیشران‌های توسعه صنعتی، نقش بسیار مهمی در اقتصاد و ایجاد ارزش افزوده ایفا می‌کند؛ اما در عین حال یکی از بزرگ‌ترین مصرف‌کنندگان منابع آب و انرژی در بخش صنعت به شمار می‌رود. فرآیندهای پیچیده و متنوع تولید فولاد، از ذوب سنگ‌آهن و کوره‌های بلند گرفته تا عملیات نورد و تصفیه محصولات، نیازمند مصرف حجم بالایی از آب و انرژی است که بهینه‌سازی این مصرف و کاهش هدررفت‌ها، نقش کلیدی در افزایش بهره‌وری و حفظ محیط زیست دارد.
رضا فتوح- در سال‌های اخیر، بهره‌برداری از تکنولوژی‌های نوین بازیافت آب در خطوط تولید، توانسته میزان مصرف آب تازه را به شکل چشمگیری کاهش دهد. فناوری‌هایی نظیر تصفیه اسمز معکوس، نانو فیلتراسیون و فرآیندهای بیوفیلتراسیون، امکان بازچرخانی آب‌های مصرف شده با کیفیت مناسب برای استفاده مجدد در فرآیندها را فراهم کرده‌اند. این سیستم‌ها ضمن کاهش نیاز به منابع آب تازه، باعث کاهش پساب‌های صنعتی و بار آلودگی محیط زیست می‌شوند و به این ترتیب، حفاظت منابع آبی را تسهیل می‌کنند.
همزمان با مدیریت مصرف آب، فناوری‌های بازیافت انرژی نیز به عنوان رویکردی کلیدی برای کاهش هزینه‌ها و اثرات زیست‌محیطی در خطوط تولید فولاد مطرح شده‌اند. بازیافت حرارت زائد کوره‌ها، استفاده از سیستم‌های بازیابی انرژی حرارتی (Heat Recovery Steam Generators) و به‌کارگیری سامانه‌های مدیریت انرژی مبتنی بر هوش مصنوعی، نه تنها میزان مصرف سوخت‌های فسیلی و برق را بهینه می‌کنند، بلکه به کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای کمک شایانی می‌نمایند. این فناوری‌ها باعث افزایش کارایی فرآیندهای حرارتی و بهبود عملکرد تجهیزات می‌شوند و ضمن بهبود پایداری زیست‌محیطی، صرفه‌جویی اقتصادی قابل توجهی ایجاد می‌کنند.
