مجازی‌شدن کلاس‌ها، خط قرمز آموزش

چند روزی است که زمزمه‌هایی از برگزاری مجازی کلاس‌ها شنیده شده و می‌شود. گرچه بهانه این کار در گفته‌های آشکار و پنهان دست‌اندرکاران، امنیت دانش‌آموزان در صورت بروز جنگ است، اما گاه بهانه‌های دیگری همچون ناترازی انرژی و قطع آب و برق و‌... نیز مطرح شده‌ است.

چند روزی است که زمزمه‌هایی از برگزاری مجازی کلاس‌ها شنیده شده و می‌شود. گرچه بهانه این کار در گفته‌های آشکار و پنهان دست‌اندرکاران، امنیت دانش‌آموزان در صورت بروز جنگ است، اما گاه بهانه‌های دیگری همچون ناترازی انرژی و قطع آب و برق و‌... نیز مطرح شده‌ است.

نگرانی از مجازی‌شدن آموزش و آسیب‌های آن به قدری افزایش یافته که گروه‌هایی از کنشگران مدنی و برخی از خانواده‌ها دست‌به‌‌کار شده و کارزارهایی رسانه‌ای-مجازی در راستای مخالفت با آن به راه انداخته‌اند. در یکی از این کارزارها که عنوانش «اعتراض و مخالفت با آموزش مجازی در سال 1404» است، آمده: «دلایل اصلی این مخالفت عبارت‌‌اند از: 1-کاهش کیفیت آموزشی در علوم پایه 2- آسیب به رشد اجتماعی و ارتباطی دانش‌آموزان 3- ایجاد بی‌عدالتی آموزشی میان خانواده‌ها 4- افت انگیزه و تمرکز در فرایند یادگیری 5- تضعیف مهارت‌های پایه‌ای همچون نوشتن و تمرین حضوری 6- بروز آسیب‌های جسمی و روانی ناشی از استفاده مداوم از وسایل دیجیتال». برای کسانی که دشواری‌های آموزش‌ و‌ پرورش را دنبال می‌کنند و آسیب‌های جبران‌ناپذیر آموزش‌های مجازی در دوران کرونا را از سر گذرانده‌اند، این‌گونه خبرها بسیار شگفت‌آور، نگران‌کننده و حتی آزار‌دهنده است.