موازنه تهدید و موازنه وحشت در پرتو رزمایش اقتدار پایدار ۱۴۰۴
رزمایش اقتدار پایدار ۱۴۰۴، در بستر پساجنگ ۱۲ روزه و در آستانه بحث‌های جدی درباره مکانیسم ماشه، را باید بخشی از معماری بازدارندگی ایران دانست. تهران با این اقدام نشان داد که نه تنها در سطح فنی و عملیاتی آماده پاسخگویی است، بلکه قادر است با ایجاد موازنه تهدید، موازنه قوا و نهایتاً موازنه وحشت، هزینه هرگونه ماجراجویی دشمنان را افزایش دهد. با این حال، تداوم این مسیر مستلزم آن است که دیپلماسی و قدرت سخت در کنار یکدیگر عمل کنند؛ چراکه تنها در این صورت می‌توان میان مهار تهدید و جلوگیری از جنگ، تعادل ایجاد کرد.
رزمایش اخیر نیروی دریایی ارتش با عنوان «اقتدار پایدار ۱۴۰۴» در شرایطی برگزار شد که فضای منطقه‌ای پس از جنگ ۱۲ روزه و تجاوزات اسرائیل و آمریکا به خاک ایران همچنان پرتنش است. این مانور نظامی که با شلیک طیف گسترده‌ای از موشک‌های کروز، موشک‌های ساحل‌پایه و پهپادهای انهدامی در شمال اقیانوس هند و دریای عمان همراه بود، از نگاه تحلیلگران صرفا یک نمایش قدرت نظامی نیست، بلکه بخشی از راهبرد بازدارندگی جمهوری اسلامی ایران در چارچوب «موازنه تهدید» و موازنه «وحشت» محسوب می‌شود. در این چارچوب، تهران می‌کوشد پیام روشنی را منتقل کند که هر گونه ماجراجویی احتمالی اسرائیل یا آمریکا، با پاسخی چندلایه و فراتر از مرزهای جغرافیایی مواجه خواهد شد.
واکنش فوری رسانه‌های اسرائیلی به این رزمایش، از باز شدن پناهگاه‌ها تا روایت‌های اغراق‌آمیز از «موشک آخرالزمان» نشان داد که تاثیر روانی این مانور حتی پیش از تحقق هر گونه درگیری بالفعل، به‌خوبی قابل مشاهده است. به بیان دیگر، رزمایش اقتدار پایدار بخشی از تلاش ایران برای تثبیت معادله‌ای است که در آن دشمن بداند هزینه هر حرکت تهاجمی فراتر از منافع بالقوه آن خواهد بود. این همان فلسفه‌ای است که موازنه تهدید را در سطح منطقه‌ای حفظ می‌کند.
اخبار مرتبط
شبکه شرق