معماری خلوت
در جهانی که سرعت، شفافیت و حضور دائمی به ارزش بدل شده‌اند، خلوت به کالایی نایاب تبدیل شده است. این یادداشت، تلاشی است برای بازاندیشی در مفهوم خلوت در معماری، نه به عنوان انزوا، بلکه به‌مثابه بستری برای آرامش، تمرکز و بازگشت به خویشتن.
علیرضا جباری‌زادگان: در جهانی که سرعت، شفافیت و حضور دائمی به ارزش بدل شده‌اند، خلوت به کالایی نایاب تبدیل شده است. این یادداشت، تلاشی است برای بازاندیشی در مفهوم خلوت در معماری، نه به عنوان انزوا، بلکه به‌مثابه بستری برای آرامش، تمرکز و بازگشت به خویشتن.
سکوتی که گم شده است: در جهان پرشتاب امروز، یافتن مکانی برای مکث، سکوت و تنهایی، دشوارتر از همیشه شده است. شهرها آکنده از صدا، تصویر و حضور دائمی‌اند؛ خانه‌ها کوچک‌تر شده‌اند، دیوارها فروریخته‌اند و فاصله‌ها در قالب شفافیت، محو شده‌اند. انسان امروز، بیش از هر زمان دیگری به بازگشت به خلوت نیاز دارد؛ به فضایی که نه صرفا از جمع دور باشد، بلکه آرامش را به درون بازگرداند و فرصتی برای تفرد، تمرکز و تأمل فراهم آورد.
اخبار مرتبط
شبکه شرق