دستورتخلیهجنگ‌زده‌هاهتل‌هاخیابانجامیرفتند؛مقابلساختمانمرکزارتباطاتمردمیقوهقضائیهایستادندپلاکاردهاییدستکمیجلویتجمع‌شانگرفتهسمتمیدانپاستورحرکتنوشته‌هایپلاکاردریاست‌جمهوریگرفتندخانه‌زندگی‌ماننابودهشده؛روزهتلآواره‌ایمpstyletextalignjustifystrongمحمدحسینموسویnbspstrongتجمعzwnjشاننوشتهzwnjهایریاستzwnjجمهوریlaquoخانهzwnjزندگیzwnjمانآوارهzwnjایمraquo۱۰،نفرصدهانفریاعتراضشرایطزندگیzwnjzwnjازبینzwnjرفتنخانهآوارگیzwnjشانکارشدهzwnjاندآنهاخستهرفتنادارهنهادارگان،مرداد،تصمیمصدایاعتراضشانبلندشرایطیهمانساکنانهتلzwnjهادادهگفتهبودندقرارزندگیکنند،خودشانهزینهاقامتپرداختزنانمردان،مستأصلایستادهzwnjاند،زندگیzwnjشانکسریشلیکموشکخانهzwnjهایتخریبzwnjشدهzwnjشانتبدیلنمادمقاومتشهرداریفکرخانهzwnjهاموزهآوارهکردهتجمعمسالمتzwnjآمیزورودمأمورانبهzwnjسرعتپراکندهدرستشهرداری تهرانبسیاریخسارتzwnjدیدگانجنگتماسترکیکیتجمعzwnjکنندگانخانهzwnjاشساکناست،laquoشرقraquoمیzwnjگویدlaquoدستورفوریچنینحکایترهاکردنماستموضوعفشارروحیروانیچندبرابرعملاروزمرهzwnjغیرممکنکردraquoافرادادامهمیzwnjدهدlaquoحالاکنیم،کجابرویم250میلیونتومانوسیلهzwnjایبخرمدولتدادن400خانوارنیزتواننداردraquozwnjpحقzwnjمانمیzwnjخواهیمstrong
شبکه شرقدستور تخلیه جنگ‌زده‌ها از هتل‌ها
اول به خیابان جامی رفتند؛ در مقابل ساختمان مرکز ارتباطات مردمی قوه قضائیه ایستادند با پلاکاردهایی در دست. کمی بعد جلوی تجمع‌شان گرفته شد و به سمت میدان پاستور حرکت کردند و نوشته‌های روی پلاکارد را به سمت ساختمان ریاست‌جمهوری گرفتند: «خانه و زندگی‌مان نابوده شده؛ ۶۰ روز است در هتل آواره‌ایم».
محمدحسین موسوی: اول به خیابان جامی رفتند؛ در مقابل ساختمان مرکز ارتباطات مردمی قوه قضائیه ایستادند با پلاکاردهایی در دست. کمی بعد جلوی تجمع‌شان گرفته شد و به سمت میدان پاستور حرکت کردند و نوشته‌های روی پلاکارد را به سمت ساختمان ریاست‌جمهوری گرفتند: «خانه و زندگی‌مان نابوده شده؛ ۶۰ روز است در هتل آواره‌ایم». ۱۰، ۱۵ نفر از صدها نفری هستند که در اعتراض به شرایط زندگی و ازبین‌رفتن خانه و آوارگی‌شان دست به کار شده‌اند. آنها خسته از رفتن به این اداره و آن نهاد و ارگان، ۱۰ صبح روز چهارشنبه ۲۹ مرداد، تصمیم گرفتند صدای اعتراضشان را بلند کنند. آن هم در شرایطی که در همان روزها به ساکنان هتل‌ها دستور تخلیه داده و گفته بودند که اگر قرار باشد بیش از این در هتل‌ها زندگی کنند، باید خودشان هزینه اقامت را پرداخت کنند. زنان و مردان، مستأصل ایستاده‌اند، زندگی‌شان در کسری از ثانیه با شلیک موشک از دست رفت. خانه‌های تخریب‌شده‌شان تبدیل به نماد مقاومت شده و شهرداری در فکر تبدیل خانه‌ها به موزه است اما آنها را آواره کرده است. تجمع مسالمت‌آمیز آنها با ورود مأموران به‌سرعت پراکنده شد و درست در همان روز از شهرداری تهران با بسیاری از خسارت‌دیدگان جنگ تماس گرفته شد که هتل‌ها را ترک کنند. یکی از تجمع‌کنندگان که خانه‌اش را از دست داده و ساکن هتل است، درباره این دستور تخلیه به «شرق» می‌گوید: «دستور تخلیه فوری هتل در چنین شرایطی حکایت از رهاکردن ماست و این موضوع فشار روحی و روانی ما را چند برابر کرده است، عملا زندگی روزمره را برای ما غیرممکن خواهد کرد». یکی دیگر از این افراد هم که ساکن هتل است، ادامه می‌دهد: «حالا باید چه کنیم، کجا برویم؟ با 250 میلیون تومان چه وسیله‌ای بخرم؟ شهرداری و دولت در حد دادن خانه به 400 خانوار نیز توان ندارد؟».
ما فقط حق‌مان را می‌خواهیم
