«مشروطیت» در میانه «سنت» و «تجدد»

جنبش سیاسی-اجتماعی مشروطه که با هدف قانون‌خواهی به‌ویژه قانون اساسی و تأسیس عدالت‌خانه که از سوی نخبگان عهد قاجاری اعم از علما، روشنفکران و اقشاری از ملت ایران تدارک دیده شد، در مقام ظهور و حدوث از کمترین اختلاف و تشتت برخوردار بود ولی در مقام استقرار به‌ویژه پس از صدور فرمان آن از سوی شاه بیمار قاجار در ۱۴ مرداد ۱۲۸۵ هجری خورشیدی و متعاقب آن تدوین قانون اساسی در اولین مجلس شورای ملی با تفاوت در خوانش از منظر معنایی، موجب رویارویی و صف‌بندی‌ها در درون و بیرون مجلس شد.

جعفر رحمان‌زاده