اصفهان در آینه ترکها
در اصفهان، هر ترک تازه بر دیوار خانههای تاریخی و هر شکاف عمیق در دشتهای اطراف، تنها نشانهای از فرسودگی سازهها یا خشکی زمین نیست؛ اینها نشانههای یک فروپاشی تدریجیاند. فروپاشیای که زمین را در سکوت میبلعد. عیسی کلانتری، رئیس پیشین سازمان محیطزیست، گفته است: «اصفهان در ۳۰ سال آینده شش متر فرو میرود.» جملهای که شاید برای بسیاری اغراقآمیز به نظر برسد، اما دادههای ماهوارهای و تحلیلهای زمینشناسی نشان میدهند این هشدار نهتنها اغراق نیست، بلکه احتمالا خوشبینانه هم هست. پرسش اصلی این است: اگر اصفهان در حال نشست است، چه چیزی در زیر این خاکستر آرام جان میدهد؟
در اصفهان، هر ترک تازه بر دیوار خانههای تاریخی و هر شکاف عمیق در دشتهای اطراف، تنها نشانهای از فرسودگی سازهها یا خشکی زمین نیست؛ اینها نشانههای یک فروپاشی تدریجیاند. فروپاشیای که زمین را در سکوت میبلعد. عیسی کلانتری، رئیس پیشین سازمان محیطزیست، گفته است: «اصفهان در ۳۰ سال آینده شش متر فرو میرود.» جملهای که شاید برای بسیاری اغراقآمیز به نظر برسد، اما دادههای ماهوارهای و تحلیلهای زمینشناسی نشان میدهند این هشدار نهتنها اغراق نیست، بلکه احتمالا خوشبینانه هم هست. پرسش اصلی این است: اگر اصفهان در حال نشست است، چه چیزی در زیر این خاکستر آرام جان میدهد؟
وقتی ماهوارههای اروپایی و ایرانی زمین اصفهان را از آسمان رصد کردند، اعداد تکاندهندهای ثبت شد: زمین در برخی نقاط استان سالانه ۱۵ تا ۲۵ سانتیمتر فرو میرود؛ رقمی که چند برابر آستانه بحرانی جهانی است. اگر این روند ثابت بماند، در ۳۰ سال آینده شش متر نشست عددی بسیار محتمل است. به زبان ساده، این یعنی شهری تاریخی روی بستری بنا شده که آرامآرام پوک میشود و به سمت درهای ناپیدا فرو میلغزد.