«۱۰ سال اسارت» سنگ محکی واقعی بر ذات وجودی ابوترابی بود
«ما باید سرسپرده به مکتب حسینبنعلی (ع) باشیم»، وقتی حاج آقا این کلمه را به کار میبرد، آحاد مردم که او را میشناختند، حس میکردند او فقط حرف نمیزند بلکه عملش اثبات کرده که سرسپرده راه و آرمانهای امام حسین (ع) است. چه در دوران اسارت، چه قبل از انقلاب و چه در همه جای سلولهای بدن و وجودش بر اساس پاکی و خدمتگزاری بود. این تعهد عمیق و واقعی بود که از زبان و جان او جاری میشد و در رفتار و زندگیاش نمود داشت