هشدار ۶۰ ساله یک سند تاریخی: بحران آب و تمرکزگرایی در تهران

یک سند تحقیقاتی که شش دهه پیش توسط موسسه مطالعات و تحقیقات اجتماعی دانشگاه تهران منتشر شد، امروز بیش از هر زمان دیگری اهمیت خود را نشان می‌دهد. این گزارش که در سال ۱۳۴۵ تدوین شد، هشدارهایی جدی درباره پیامدهای افزایش بی‌رویه جمعیت پایتخت و محدودیت منابع آبی ارائه کرده بود؛ هشدارهایی که امروز به واقعیتی تلخ بدل شده‌اند و بازخوانی آن می‌تواند چراغ راهی برای برنامه‌ریزان امروز باشد.

یک سند تحقیقاتی که شش دهه پیش توسط موسسه مطالعات و تحقیقات اجتماعی دانشگاه تهران منتشر شد، امروز بیش از هر زمان دیگری اهمیت خود را نشان می‌دهد. این گزارش که در سال ۱۳۴۵ تدوین شد، هشدارهایی جدی درباره پیامدهای افزایش بی‌رویه جمعیت پایتخت و محدودیت منابع آبی ارائه کرده بود؛ هشدارهایی که امروز به واقعیتی تلخ بدل شده‌اند و بازخوانی آن می‌تواند چراغ راهی برای برنامه‌ریزان امروز باشد.

گزارش با عنوان «مسئله افزایش جمعیت تهران و نکاتی پیرامون سیاست عمران کشوری» توسط پژوهشگران ایرانی مانند مرتضی کتبی و باقر پرهام و جامعه‌شناس شهری فرانسوی پل وییی تدوین شده بود و یکی از نخستین مطالعات علمی درباره برنامه‌ریزی فضایی و آمایش سرزمین در ایران محسوب می‌شود. در این سند پیش‌بینی شده بود که جمعیت تهران تا حدود سال ۱۳۷۰ از مرز ۸.۵ میلیون نفر عبور خواهد کرد، حال آن‌که ظرفیت زیستی این شهر تنها ۴ میلیون نفر اعلام شده بود.