جامعه بی‌محابا پیش می‌رود و ما عقب می‌مانیم

او یکی از دو فیلم‌ساز زن ایرانی است که برای نخستین بار پس از انقلاب پشت دوربین ایستاد. پوران درخشنده که در دهه‌های ۵۰ و ۶۰ برای تلویزیون مستند می‌ساخت، در سال ۶۵ با فیلم «رابطه» به سینمای حرفه‌ای روی آورد و خود را به‌عنوان یک فیلم‌ساز جدی با دغدغه‌های اجتماعی مطرح کرد. او در طول دوران کاری خود، همواره به خانواده، کودکان آسیب‌دیده و تأثیر آسیب‌های اجتماعی بر کودکان و نوجوانان توجه ویژه نشان داده است.

کیوان کثیریان:   او یکی از دو فیلم‌ساز زن ایرانی است که برای نخستین بار پس از انقلاب پشت دوربین ایستاد. پوران درخشنده که در دهه‌های ۵۰ و ۶۰ برای تلویزیون مستند می‌ساخت، در سال ۶۵ با فیلم «رابطه» به سینمای حرفه‌ای روی آورد و خود را به‌عنوان یک فیلم‌ساز جدی با دغدغه‌های اجتماعی مطرح کرد. او در طول دوران کاری خود، همواره به خانواده، کودکان آسیب‌دیده و تأثیر آسیب‌های اجتماعی بر کودکان و نوجوانان توجه ویژه نشان داده است. درخشنده طی نزدیک به 40 سال فعالیت، ۱۲ فیلم ساخته، ولی حالا ۹ سال از آخرین فیلمش، زیر سقف دودی، می‌گذرد. او چند سال برای ساخت فیلم‌نامه هیس پسرها گریه نمی‌کنند، تلاش کرد اما موفق نشد و حالا می‌گوید که دلسرد شده. رابطه، پرنده کوچک خوشبختی، عبور از غبار، زمان از دست رفته، عشق بدون مرز، شمعی در باد، رؤیای خیس، بچه‌های ابدی، خواب‌های دنباله‌دار، هیس دخترها فریاد نمی‌زنند و زیر سقف دودی، ازجمله فیلم‌های درخشنده هستند.

خانم درخشنده، این بار از آخر شروع کنیم. تا مقطعی در هر دو الی سه سال یک‌ بار شما فیلمی می‌ساختید و جزء کارگردان‌هایی بودید که مداوم کار می‌کردند. البته بعد از زیر سقف دودی دیگر فیلمی از شما ندیدیم. این فاصله به 8، 9 سال رسیده که خوشایند هم نیست اصلا. درباره‌اش حرف می‌زنید؟