تنهایی؛ به بلندای فضیلت استاد فرزانهام، پزشکیان
در روزگاری که غوغای شعار بر صدای شعور غلبه کرده و بازار تزویر گرمتر از میدان تدبیر است، مردی ایستاده از جنس مردم و منتخب آنها بیهیاهو، بیتظاهر، اما بلند همچون سرو، ریشهدار همچون تاریخ و تنها همچون حقیقت و پاک و زلال، به مثابه آب چشمه ساران.





