پشتپرده یک پرونده زمینخواری و آوارگی ۵۰ خانواده
شهرک حسنآباد، روستایی با قدمتی بیش از نیمقرن در شهرستان روانسر استان کرمانشاه، این روزها نمادی از فقر، بلاتکلیفی و فشار زمینخواری سازمانیافته است. اهالی این روستا که عمدتاً کارگر فصلی و زنان خانهدارند، با درآمد محدود و نبود فرصتهای شغلی پایدار، در شرایطی زندگی میکنند که کوچکترین تهدید مالکیتی یا نفوذ افراد ذینفوذ، آرامش و امنیت آنها را تهدید میکند.
شهرک حسنآباد، روستایی با قدمتی بیش از نیمقرن در شهرستان روانسر استان کرمانشاه، این روزها نمادی از فقر، بلاتکلیفی و فشار زمینخواری سازمانیافته است. اهالی این روستا که عمدتاً کارگر فصلی و زنان خانهدارند، با درآمد محدود و نبود فرصتهای شغلی پایدار، در شرایطی زندگی میکنند که کوچکترین تهدید مالکیتی یا نفوذ افراد ذینفوذ، آرامش و امنیت آنها را تهدید میکند.
ماجرای شهرک حسنآباد به چند دهه پیش برمیگردد؛ زمانی که پس از اصلاحات ارضی و تشکیل شرکتهای سهامی زراعی، این روستا شکل گرفت و از همان ابتدا دارای شورای اسلامی، دهیاری و کد انتخاباتی بود. مطابق تصویبنامه هیئت وزیران در سال ۱۳۶۶، این روستا به صورت رسمی ثبت و مرزها و محدودههای آن مشخص شد. با این وجود، در سالهای اخیر برخی افراد ذینفوذ در فرمانداری روانسر و استانداری کرمانشاه، بدون مجوز قانونی، اقدام به حذف کد ثبتی و هویتی این روستا کردهاند. در کنار روستا، شرکتی تأسیس شد؛ شرکتی که پس از واگذاری به بخش خصوصی در دهه 80، با اتکا به نفوذ در نهادهای محلی و اداره ثبت، اسناد و مدارکی به نفع خود تنظیم کرد، در حالی که زمینهای شهرک حسنآباد همواره در اختیار ساکنان و در قسمت سهم کشاورزان بوده و هیچ تداخلی با سهم مالک (فروشندگان زمین به شرکت) نداشته است.