عکاسی در میانه جنگ
عکاسان معمولا در حاشیه میمانند؛ آنان شاهدان خاموش جنگ هستند که دوربینشان آینه رنج و ویرانی است. اما در نوار غزه، جایی که سوگواری و قحطی درهم تنیده، «انس فتوحه» دیگر فقط یک ناظر نبود. روز بیستوچهارم جولای، در محله انصار شهر غزه، او برای خبرگزاری دولتی آنادولو ترکیه به عکاسی از صف طولانی مردم پرداخت؛ صفی که در انتظار غذا شکل گرفته بود. همان روز، تصویری از او منتشر شد؛ تصویری که اکنون تهدیدی برای جانش شده است.
شرق: عکاسان معمولا در حاشیه میمانند؛ آنان شاهدان خاموش جنگ هستند که دوربینشان آینه رنج و ویرانی است. اما در نوار غزه، جایی که سوگواری و قحطی درهم تنیده، «انس فتوحه» دیگر فقط یک ناظر نبود. روز بیستوچهارم جولای، در محله انصار شهر غزه، او برای خبرگزاری دولتی آنادولو ترکیه به عکاسی از صف طولانی مردم پرداخت؛ صفی که در انتظار غذا شکل گرفته بود. همان روز، تصویری از او منتشر شد؛ تصویری که اکنون تهدیدی برای جانش شده است.
برای هفتهها، فتوحه هدف کارزاری سازمانیافته قرار گرفت. آغاز ماجرا مقالهای در روزنامه آلمانی و پرنفوذ زوددویچه تسایتونگ بود که پرسشی کلی درباره «اصالت تصاویر از غزه» مطرح کرد. در آن گزارش، تصویری از فتوحه چاپ شد؛ بدون ذکر نام او، اما همراه با جملهای پرمعنا: «تصاویری وجود دارد که نشان میدهد برخی مردم با دیگهای خالی نه در برابر مرکز توزیع غذا، بلکه در برابر دوربین ایستادهاند». این جمله بهسرعت دستاویز شد تا زمینه برای تردید نسبت به کار او فراهم شود.