چرا با افزایش سقف سنی معلمی مخالفت می‌شود؟
سقف سنی ورود به دانشگاه‌های تربیت معلم در سال‌های گذشته از ۲۲ به ۲۴ سال افزایش یافته بود که بار دیگر با درخواست وزارت آموزش و پرورش از سوی کمیسیون معین شورای عالی انقلاب فرهنگی به ۳۰ سال افزایش یافت.
ایسنا: سقف سنی ورود به دانشگاه‌های تربیت معلم در سال‌های گذشته از ۲۲ به ۲۴ سال افزایش یافته بود که بار دیگر با درخواست وزارت آموزش و پرورش از سوی کمیسیون معین شورای عالی انقلاب فرهنگی به ۳۰ سال افزایش یافت. کارشناسان به بررسی تبعات این تغییر و تأثیر آن بر نظام تربیت معلم پرداخته و به هشت دلیل این تصمیم را کارشناسی‌شده نمی‌دانند. سن ورود به دانشگاه‌های تربیت معلم در سال‌های گذشته با برداشتی از مواد ۴۲، ۴۳ و ۷۰ قانون مدیریت خدمات کشوری از سوی وزارت آموزش و پرورش انجام می‌شده است. در هیچ‌کدام از این مواد، به‌صراحت از سن ورود به دانشگاه فرهنگیان و استخدام در آموزش و پرورش صحبت نشده است، بلکه ماده ۴۲ حداقل ۲۰ سال و حداکثر ۴۰ سال را برای استخدام تعیین کرده و سپس ماده ۴۳ به دستگاه‌های اجرائی اجازه داده است در‌صورتی‌که در قوانین و مقررات قبلی مورد عمل خود شرایطی علاوه بر شرایط ماده ۴۲ این قانون داشته باشند، آن را ملاک عمل قرار دهند. به این نحو آموزش و پرورش بر‌اساس آنچه در اساسنامه مراکز تربیت معلم (مصوب شورای عالی آموزش و پرورش مورخ 2/۶/1362) آمده است، داشتن حداقل ۱۷ و حداکثر ۲۲ سال را شرط ورود به مراکز تربیت معلم تعیین کرده بود. بر‌اساس شکایتی در مرداد ۱۴۰۲، دیوان عدالت اداری مطابق مواد ۴۲ و ۴۳ قانون مدیریت خدمات کشوری و با استناد به اینکه دانشجویان دانشگاه فرهنگیان و تربیت دبیر شهید رجایی از آغاز تحصیل استخدام می‌شوند و بنابراین باید مقررات عمومی استخدام از‌جمله حداکثر سن استخدام درباره آنها رعایت شود، تعیین محدوده سنی برای دانشجویان ورودی دانشگاه فرهنگیان را خلاف قانون دانست و شرط سنی ورود به دانشگاه فرهنگیان را ابطال کرد. با ورود شورای عالی انقلاب فرهنگی به مسئله، طی ماده ۱۶ مصوبه ۸۹۴ با عنوان «نظام‌نامه سنجش و پذیرش دانشجوی متعهد خدمت به وزارت آموزش و پرورش» در بهمن ۱۴۰۲، حداکثر سن ورود به دانشگاه فرهنگیان و دانشگاه تربیت دبیر شهید رجایی با درخواست وزارت آموزش و پرورش ۲۴ سال تعیین شد. با وجود تغییرات مکرر، بار دیگر تغییر سقف سنی ورود به دانشگاه‌های تربیت معلم با درخواست وزارت آموزش و پرورش در کمیسیون معین شورای عالی انقلاب فرهنگی مطرح و به تصویب رسید و این سقف به ۳۰ سال افزایش یافت که مرکز پژوهش‌های مجلس در گزارشی به بررسی این اقدام و استدلال‌ها و تبعات احتمالی آن پرداخته است. در مهر سال گذشته، کارزاری به راه افتاد که درخواست افزایش سقف سنی ورود به دانشگاه فرهنگیان به ۳۰ سال را دنبال می‌کرد؛ در این کارزار، استدلال معترضان آن بود که در سال‌های ۱۳۹۴ تا ۱۴۰۰ ظرفیت دانشگاه فرهنگیان به سه هزار نفر کاهش یافته بود و در نتیجه بسیاری از داوطلبانی که در آن سال‌ها سن ورود به دانشگاه فرهنگیان را داشتند، به دلیل کمبود ظرفیت موفق به قبولی نشدند و اکنون که ظرفیت افزایش یافته باید به تناسب بالا‌رفتن سن آن داوطلبان نیز سقف سنی ورود به دانشگاه‌های تربیت معلم افزایش یابد.
همچنین اشاره شده بود که آموزش و پرورش هم‌اکنون از طریق آزمون استخدامی افرادی را تا سقف سنی ۴۵ سال به عنوان معلم استخدام می‌کند. در کارزار مذکور آمده بود گذاشتن سقف سنی ۲۴ سال برای ورود به این دانشگاه، نه‌تنها موجب نادیده گرفته‌شدن توانمندی خیلی از جوانان بالای ۲۴ سال که کمتر از ۳۰ سال هستند، می‌شود، بلکه باعث شده به اندازه کافی متقاضی مستعد و با‌استعداد برای ورود به این دانشگاه وجود نداشته باشد. از این‌رو باید جوانان بالای ۲۴ سال تا ۳۰ سال را در دانشگاه فرهنگیان پذیرش کرد تا عدالت آموزشی در حق جوانان برقرار شود. در این میان، هشت دلیل برای نقد افزایش سن ورود به دانشگاه‌های تربیت معلم مطرح می‌شود:
اخبار مرتبط
شبکه شرق