نه تحریم و نه تحلیل

«یا باید هم‌زمان هم «یار» و هم «سر» را بخواهیم، که شدنی نیست، یا باید انتخاب کنیم؛ اگر استقلال می‌خواهیم، ناچاریم بسیاری از سختی‌ها را بپذیریم و اگر استقلال را نمی‌خواهیم، راه دیگری پیش‌روی ماست» - مسعود پزشکیان.

«یا باید هم‌زمان هم «یار» و هم «سر» را بخواهیم، که شدنی نیست، یا باید انتخاب کنیم؛ اگر استقلال می‌خواهیم، ناچاریم بسیاری از سختی‌ها را بپذیریم و اگر استقلال را نمی‌خواهیم، راه دیگری پیش‌روی ماست» - مسعود پزشکیان.

1- امضای توافق صلح جمهوری آذربایجان و ارمنستان با میانجیگری آمریکا و مشارکت شرکت‌های آمریکایی در احداث مسیر ترانزیتی موسوم به «راهرو ترامپ» (به‌جای عنوان کریدور «زنگزور») واکنش‌های بسیاری را در کشورمان برانگیخت. سوای خشم و عصبانیت‌های احساسی یا نقد و تحلیل‌های سیاسی، از منظر اقتصادی تحلیل‌های کارشناسی را شاهد بودیم که از ضررهای اقتصادی ایجاد این مسیر برای ایران و منفعت رقیب منطقه‌ای کشورمان یعنی ترکیه سخن می‌گفت؛ چنان‌که در یکی از این تحلیل‌ها آمده است «... گذرگاه موسوم به جاده ترامپ می‌تواند ریسک‌های جدیدی را به اقتصاد ایران تحمیل کند. در صورت مسدود‌شدن مسیر زمینی ایران به اروپا، درآمد ایران از ترانزیت و صادرات کالا به اروپا کاهش خواهد یافت. همچنین ترکیه به‌طور مستقیم به جمهوری آذربایجان و از طریق این کشور به آسیای میانه متصل می‌شود. بنابراین عواید اقتصادی ترانزیت به کشورهای آسیای مرکزی نیز به‌جای ایران نصیب ترکیه خواهد شد» (دنیای اقتصاد- 19/4). تحلیلی درست (گفته می‌شود در صورت اجرای این طرح، ایران 20 تا 30 درصد از نقش ترانزیتی خود را از دست می‌دهد و از سوی دیگر ترکیه به درآمدی 10 تا 15 میلیارد دلاری دست می‌یابد)؛ اما به‌راستی مگر ارتباط تجاری با اروپا در حکمرانی اقتصادی‌مان چقدر اهمیت دارد؟!