«باشو، غریبه کوچک»؛ سفیری از عشق و دوستی در دنیای پرآشوب
سینمای کلاسیک ایران از دهه ۶۰ و با موج نو شکل گرفت، نمونه‌هایی مثل «باشو، غریبهکوچک» که با زبانی ساده، انسانی و تأثیرگذار، داستان‌های ملی را به زبان جهانی تبدیل کرد. امروز وقتی جشنواره‌ای مانند ونیز، پس از چهار دهه نسخه بازسازی شده آن را تقدیر می‌کند، در حقیقت به تأثیرگذاریِ سینمای کلاسیک ایران به‌عنوان شناسنامه فرهنگی آن در جهان احترام گذاشته است.
