گاهی سکوت نجیبانه، بلندترین فریاد است
شبکه‌های اجتماعی، میدان اصلی شکل‌گیری افکار عمومی هستند. کیفیت بحث‌ها و گفت‌وگوها در این فضا، بازتابی از بلوغ فرهنگی یک ملت است و لابد آینده سیاسی و اجتماعی آن را نیز رقم می‌زند. فضای مجازی ایران، با همه پیچیدگی‌ها، فرصت‌ها و تهدیدهایش، در سال‌های اخیر بیش از آنکه محمل تبادل اندیشه باشد، به میدان نزاع‌های پرهیاهو، سوءظن‌های بیمارگون، هیجانات خام و جدل‌های بی‌حاصل تبدیل شده است.
شبکه‌های اجتماعی، میدان اصلی شکل‌گیری افکار عمومی هستند. کیفیت بحث‌ها و گفت‌وگوها در این فضا، بازتابی از بلوغ فرهنگی یک ملت است و لابد آینده سیاسی و اجتماعی آن را نیز رقم می‌زند. فضای مجازی ایران، با همه پیچیدگی‌ها، فرصت‌ها و تهدیدهایش، در سال‌های اخیر بیش از آنکه محمل تبادل اندیشه باشد، به میدان نزاع‌های پرهیاهو، سوءظن‌های بیمارگون، هیجانات خام و جدل‌های بی‌حاصل تبدیل شده است.
کیفیت گفت‌وگو در این فضا، معیاری برای سنجش بلوغ فرهنگی و نشانه‌ای از ظرفیت جامعه برای همزیستی مسالمت‌آمیز است. با این حال در فضای مجازی ایران، نزاکت گفت‌وگو به‌تدریج جای خود را به واکنش‌های غریزی، جدل‌های بی‌حاصل و داوری‌های شتاب‌زده داده است. حال در میانه این گرداب هیاهو و سوءظن، چگونه می‌توان نقشه راهی برای یک گفت‌وگوی نجیبانه ترسیم کرد که هم امکان شنیدن را فراهم کند و هم امکان فهمیدن را؟
اخبار مرتبط
شبکه شرق