تهران؛ نبرد نابرابر تن و سازه

در تهران، بدن‌ها پیش از ذهن‌ها بیدار می‌شوند. شهری که در آن بدن‌های خسته، سازه‌های بی‌روح و فضاهای اشغال‌شده در نبردی نابرابر با یکدیگر درگیرند. در این شهر، تجربه‌ زیستن نه از مسیر ذهن، بلکه از مسیر تن آغاز می‌شود؛ تنی که هر روز تحت فشار مترو، ازدحام خیابان و غیاب فضاهای عمومی قرار دارد. این یادداشت، روایتی است از زیستن در شهری که فضا را از انسان دریغ کرده است.

علیرضا جباری‌زادگان-پژوهشگر و مدرس معماری :  در تهران، بدن‌ها پیش از ذهن‌ها بیدار می‌شوند. شهری که در آن بدن‌های خسته، سازه‌های بی‌روح و فضاهای اشغال‌شده در نبردی نابرابر با یکدیگر درگیرند. در این شهر، تجربه‌ زیستن نه از مسیر ذهن، بلکه از مسیر تن آغاز می‌شود؛ تنی که هر روز تحت فشار مترو، ازدحام خیابان و غیاب فضاهای عمومی قرار دارد. این یادداشت، روایتی است از زیستن در شهری که فضا را از انسان دریغ کرده است.

صبح‌هایی که با فرسایش آغاز می‌شوند