آیا عمر انسان 150 ساله می شود؟

پژوهشگران می‌گویند که حتی اگر کسی بتواند از خطراتی چون سرطان، بیماری قلبی، دیابت و سایر بیماری‌های مزمن جان سالم به در ببرد، باز هم بدن انسان توان نامحدودی برای ادامه حیات ندارد. آنچه مانع از عمر جاودانه می‌شود، فراتر از بیماری‌ها و عوامل خارجی است. عامل اصلی، کاهش تدریجی تاب‌آوری زیستی است، یعنی توانایی بدن برای برگشت از بحران‌های کوچک یا بزرگ به حالت پایدار قبلی.

تصور کنید انسانی را که از تمام بیماری‌های مزمن گریخته، هر روز پیاده‌روی می‌کند، رژیم سالم دارد و تا پایان عمرش حتی به یک داروی خاص وابسته نمی‌شود. چنین فردی، قهرمان عمر طولانی به‌شمار می‌رود. اما حتی برای او، نقطه‌ای فرا می‌رسد که دیگر نمی‌تواند از یک سرماخوردگی ساده یا یک زمین‌خوردن بگریزد.

این نقطه، آن‌طور که پژوهشگران می‌گویند، در محدوده ۱۲۰ تا ۱۵۰ سالگی قرار دارد. موضوع دیگر بیماری نیست، بلکه از دست رفتن تدریجی چیزی به‌نام «تاب‌آوری زیستی» (physiological resilience) است. این تواناییِ بدن برای برگشت به حالت اولیه پس از یک چالش یا اختلال است که با افزایش سن به‌تدریج تحلیل می‌رود.