چرا ترسیده‌ایم؟!
«من عاشق اقتصاد آزاد هستم... کاش روزی را ببینم که اقتصاد رقابتی شود. روزی که رانت‌های اقتصاد دولتی برچیده شود. روزی که دولت، خدمتگزار واقعی تولید و سرمایه کشور باشد. روزی که قوه قضائیه محکم پشت سرمایه‌دار بایستد.
«من عاشق اقتصاد آزاد هستم... کاش روزی را ببینم که اقتصاد رقابتی شود. روزی که رانت‌های اقتصاد دولتی برچیده شود. روزی که دولت، خدمتگزار واقعی تولید و سرمایه کشور باشد. روزی که قوه قضائیه محکم پشت سرمایه‌دار بایستد. روزی که مجلس تنها به این دلیل تشکیل جلسه دهد که فضای کسب‌وکار را بهبود بخشد...» (مهندس محسن خلیلی در گفت‌وگو با ماهنامه مهرنامه- 25/05/1393).
1- شاید چند سالی بیشتر نیست که جامعه در حال خلاصی از سیطره پارادایم ضدیت با سرمایه‌داری و پذیرش بازار آزاد و رقابتی و تنفس در فضای غیرایدئولوژیک اقتصادی است. بخشی از این تحول مهم به واسطه تأثیر تحولات جهانی و فروریختن دیوار برلین و سقوط کمونیسم و بخشی دیگر ناشی از ناکارآمدی سیاست‌های دولت‌مدارانه و متمرکز در کشورمان و همچنین تلاش‌های فکری و تبلیغی افراد و نهادهایی است که داوطلبانه یا از منظر تأمین منافع صنفی و گروهی به تبیین و تبلیغ اصول علمی اقتصاد و تحلیل مسائل و وقایع و حوادث اقتصادی از منظر اقتصاد آزاد و رقابتی پرداخته‌اند. بخشی از این تلاش‌ها بازخوانی تاریخ معاصر اقتصاد کشور و نقش کارآفرینان یا همان سرمایه‌داران در ایجاد پیشرفت و توسعه اقتصادی این سرزمین بوده است؛ کسانی که قبل از آن زالوصفت و ضد مردم و کارگر و... تصویر می‌شدند. تک‌نگاری‌ها و بیوگرافی افرادی مانند ایروانی و خسروشاهی و برخوردار و... (سعیدی- شیرین‌کام) و 50 کنشگر اقتصادی (سعیدی- فرجام‌نیا) و... و برگزاری جشنواره امین‌الضرب از طرف اتاق تهران در معرفی کارآفرینان برتر و پیش‌کسوت و... و ساخت مجموعه‌هایی مانند «کارستان» (بنی‌اعتماد- میرتهماسب) و... ازجمله این تلاش‌ها بوده است. تلاش‌هایی که به نظر ثمربخش واقع شده و در کنار سایر تحولات، درک اجتماعی را از سرمایه‌داری، بنگاه‌داری و... تغییر داده و در سمت مثبت ذهنیت جامعه نشانده است. چنان‌که حتی سریالی پرمخاطب (تاسیان- تینا پاکروان) با شخصیت‌پردازی مثبت از یک سرمایه‌دار ساخته شد که شاید اولین نمونه در نوع خود باشد (فراموش‌شدگان- تجارت فردا -18/05/1404).
