سعید پیرعلی در یادداشتی آورده است: مبارزه پیامبر با جهل، یک رویکرد صرفاً آموزشی یا مدرسهمحور نبود، بلکه اقدامی تمدنی بود. او بلال حبشی را مؤذن خود کرد؛ نه بهعنوان یک ژست تبلیغاتی، بلکه بهعنوان بیانیهای زنده از این که کرامت انسان فراتر از رنگ و نژاد است.
