جنگی که قبل از آغاز، شکست خورد
درست زمانی که جمهوری اسلامی ایران با وجود همه فشارها پای میز مذاکره نشست، دشمن با نگاهی دوگانه وارد میدان شد؛ دیپلماسی بر زبان، اما در پشت پرده لشکرکشی و تحریک. اما یک سوال، چرا همزمان با مذاکره، نقشه جنگ روی میز بود؟ پاسخ روشن است: جمهوری اسلامی نه از موضع ضعف، بلکه از موضع منطق و قدرت ظاهر شد. جایی که دشمن انتظار عقب‌نشینی داشت، با اصول و استدلالی روبه‌رو شد که نه قابل نفی بود و نه قابل تحمیل. شکست از همین‌جا آغاز شد؛ نه در میدان نبرد، بلکه در میدان گفت‌وگو. دشمن وقتی دید نمی‌تواند خواسته‌هایش را در مذاکره تحمیل کند، میز را برهم زد و سناریوی جنگ را کلید زد. اما برخلاف پیش‌بینی‌ها، ایران نه تنها آماده جنگ بود، بلکه افکار عمومی جهان را نیز علیه یک‌جانبه‌گرایی دشمن بسیج کرد. امروز روشن است: جنگی که آغاز شد، زاده شکست دشمن در مذاکره بود؛ نه شکست ایران، بلکه شکست دشمن و این یعنی پایان یک دروغ و آغاز یک واقعیت تاریخی.
