راهبرد برای دوره بعد چیست؟
در شرایطی که 12 روز بیشتر تا پایان دوره 30روزه اسنپبک باقی نیست، بر مبنای دادههای موجود و کنش سیاسی مقامات ایرانی و سه کشور اروپایی، مشکل میتوان تصور کرد که راهی برای توقف روند اسنپبک و جلوگیری از بازگشت قطعنامههای شورای امنیت علیه ایران وجود دارد.
در شرایطی که 12 روز بیشتر تا پایان دوره 30روزه اسنپبک باقی نیست، بر مبنای دادههای موجود و کنش سیاسی مقامات ایرانی و سه کشور اروپایی، مشکل میتوان تصور کرد که راهی برای توقف روند اسنپبک و جلوگیری از بازگشت قطعنامههای شورای امنیت علیه ایران وجود دارد. این در حالی است که در دوره کنونی، اسنپبک مهمترین موضوعی است که در دستور کار سیاست خارجی ایران و رابطه ایران با جهان خارج وجود دارد. در شرایطی که آمریکا قبلا از برجام خارج شده و ایران نیز در قالب تدابیر جبرانی، برجام را ترک کرده بود، دو گام دیگر تا مرگ قطعی برجام باقی نیست؛ بازگشت قطعنامههای شورای امنیت علیه ایران و اقدام اتحادیه اروپا برای بازگرداندن تحریمهایی که در پی برجام لغو شدند. این در حالی است که بدون تردید برجام در محدوده مواضع کنونی نظام بهترین امکانی بود که برای ایران وجود داشت. به لحاظ حقوقی، هنوز در این 12 روز پیشرو امکان توقف اسنپبک وجود دارد.
در چارچوب بند 13 قطعنامه 2231، سه کشور اروپایی همچنان میتوانند «به شورای امنیت اطلاع دهند که مشکل حل شده است»، اما مشکل سررسید 26 مهر (18 اکتبر) برای مختومهشدن قطعنامه 2231 همچنان باقی خواهد بود. در این سررسید و در صورت مختومهشدن کلیت قطعنامه مذکور، نهتنها شش قطعنامه ضدایرانی برای همیشه بازگشتناپذیر خواهند شد، بلکه برنامه هستهای ایران نیز از دستور کار شورای امنیت خارج خواهد شد. امکان پذیرش چنین گزینهای برای چهار کشور غربی عملا منتفی است. حتی اگر توافقی بین ایران و 1+5 برای احیای برجام هم شکل میگرفت، باز هم آن چهار کشور حتما خواستار تمدید قطعنامه 2231 با هدف حفظ اسنپبک در آن برای تضمین پایبندی ایران به توافق جدید میشدند.