شوک امنیتی حمله اسرائیل به قطر؛ ریشه‌ها و پیامدها
حمله اسرائیل به قطر با هدف ترور رهبران حماس، شوک امنیتی بزرگی به کشورهای منطقه و به‌‌ویژه شورای همکاری خلیج فارس بود. این حادثه تأثیر بسزایی بر کنش‌های امنیتی آینده کشورهای منطقه غرب آسیا و به‌‌ویژه اعضای شورای همکاری خلیج فارس خواهد داشت که موضوع بحث این نوشتار است.
حمله اسرائیل به قطر با هدف ترور رهبران حماس، شوک امنیتی بزرگی به کشورهای منطقه و به‌‌ویژه شورای همکاری خلیج فارس بود. این حادثه تأثیر بسزایی بر کنش‌های امنیتی آینده کشورهای منطقه غرب آسیا و به‌‌ویژه اعضای شورای همکاری خلیج فارس خواهد داشت که موضوع بحث این نوشتار است. حادثه هفتم اکتبر ٢٠٢٣ که باید آن را نقطه‌عطفی در نظم منطقه‌ای غرب آسیا دانست، بسیاری از روندهای امنیتی و سیاسی این منطقه را دچار ضعف و حتی قطع کرده است.
حالا حمله اسرائیل به قطر سرمنشأ روندهای جدید امنیتی در منطقه خواهد بود که به تدریج ظاهر می‌شوند. شورای همکاری خلیج فارس در سال ١٩٨١ با هدف ایجاد اتحادیه‌ای سیاسی، امنیتی و اقتصادی میان کشورهای جنوبی خلیج فارس تشکیل شد، اما کیست که نداند انگیزه اصلی تشکیل این اتحادیه هراس از انقلاب اسلامی ایران و ادراک تهدید از ایران نزد رهبران کشورهای عربی حوزه خلیج فارس بود. عربستان، بحرین، کویت، عمان، قطر و امارات، شش عضو این شورا را تشکیل می‌دهند، اما از همان ابتدا دولت عربستان به صورت نانوشته نقش سیادت و رهبری این شورا را بر عهده داشت. این هم‌گرایی از سوی انگلستان- پدرخوانده شیخ‌نشینان خلیج فارس- و آمریکا حمایت می‌شد و اکنون نیز می‌شود. راهبرد عمومی مشترک میان کشورهای شورای همکاری خلیج فارس «نفت در برابر امنیت» بود.
