اقتصاد سیاسی بابک زنجانی
مدتی است بابک زنجانی فعالیت‌های اقتصادی خود را به‌طور علنی از سر گرفته است. او که در سال ۱۳۹۲ به اتهام عدم بازپرداخت حدود ۲.۵ میلیارد یورو از پول نفت، فساد مالی و رانت‌خواری بازداشت شد، به جرم اخلال در نظام اقتصادی کشور و کلاهبرداری از شرکت ملی نفت، «مفسد فی‌الارض» شناخته و به اعدام محکوم شد.
مدتی است بابک زنجانی فعالیت‌های اقتصادی خود را به‌طور علنی از سر گرفته است. او که در سال ۱۳۹۲ به اتهام عدم بازپرداخت حدود ۲.۵ میلیارد یورو از پول نفت، فساد مالی و رانت‌خواری بازداشت شد، به جرم اخلال در نظام اقتصادی کشور و کلاهبرداری از شرکت ملی نفت، «مفسد فی‌الارض» شناخته و به اعدام محکوم شد. پس از مدتی، وکیلش مدعی شد با بازگرداندن بخشی از اموال، امید به عفو موکلش وجود دارد. در سال گذشته برخی نهادها اعلام کردند بدهی زنجانی تسویه شده و در نهایت او آزاد شده است. با‌این‌حال، بانک مرکزی اعلام کرد زنجانی هنوز حدود ۱.۹ میلیارد یورو بدهی دارد و تنها ۱۵ میلیون دلار آن را پرداخت کرده است. این بانک تأکید کرد که زنجانی مجوز فعالیت اقتصادی ندارد.
زنجانی این ادعاها را رد کرده و در شبکه اجتماعی ایکس اعلام کرده قصد دارد فساد تیم بانک مرکزی را افشا کند. او گفته است: «این تازه آغاز راه است». او بانک مرکزی را به رانت و فساد متهم کرده و مدعی شده این نهاد با دلایل واهی، مانند نامشخص‌بودن منشأ ارز، مانع فعالیت‌های اقتصادی‌اش شده است. این سطح از تقابل یک فرد حقیقی با یک نهاد حاکمیتی و خط‌و‌نشان‌کشیدن برای مقامات دولتی در ساختار سیاسی و اقتصادی ایران بی‌سابقه است. از این‌رو می‌توان گفت بابک زنجانی به‌عنوان یک پدیده در عرصه سیاست و اقتصاد ایران، شایسته بررسی از منظر اقتصاد سیاسی است.
