فراخوانی والا به انقلاب
توماس مان، این چهره برجسته ادبیات آلمانی در نیمه ابتدایی سده بیستم، را نویسنده ملی زمانه خود نامیده‌اند. به‌جز همه ویژگی‌های ارزنده آثار توماس مان که درباره آن نقد و تفسیرهای متعددی منتشر شده، او در آثارش تصویرگر دورانی گرفتار انحطاط فرهنگی هم بود و این از جمله دلایلی است که چنین جایگاهی برای او قائل شده‌اند.
شرق: توماس مان، این چهره برجسته ادبیات آلمانی در نیمه ابتدایی سده بیستم، را نویسنده ملی زمانه خود نامیده‌اند. به‌جز همه ویژگی‌های ارزنده آثار توماس مان که درباره آن نقد و تفسیرهای متعددی منتشر شده، او در آثارش تصویرگر دورانی گرفتار انحطاط فرهنگی هم بود و این از جمله دلایلی است که چنین جایگاهی برای او قائل شده‌اند. در سال‌هایی که آلمان گرفتار فاشیسم و جنگ بود، توماس مان در مقالات و سخنرانی‌هایش به نقد حاکمان تباهی‌آور کشورش روی آورد و این‌چنین در برابر تاریخ موضع گرفت. مقاله‌ای که در ادامه می‌خوانید، یکی از مقالاتی است که او در هنگامه عاجل جنگ و به قصد درون‌کاوی بروز فاشیسم نوشت و درست به همین سبب این مقالات موضوعی محدود به همان زمانه ندارند. زیرا در پیش آن همه ویرانگری و نسل‌کشی نازی‌ها، توماس مان هرچه ضروری‌تر یافته است در طرح‌ها و مناسباتی اندیشه کند که مگر امید به آینده‌ای بهتر را به انسان‌ها نوید دهد.
