راهاندازی یک کسبوکار به معنای کارآفرینی نیست!
اغلب افراد وقتی شرکتی را ثبت میکنند، کارگاه تولیدیای را تأسیس میکنند، فروشگاه اینترنتی میزنند یا حتی یک صفحه در شبکههای اجتماعی برای فروش محصولات راه میاندازند، فکر میکنند وارد دنیای کارآفرینی شدهاند. اما حقیقت این است که راهاندازی یک کسبوکار به معنای کارآفرینی نیست.
علی جمشیدی: اغلب افراد وقتی شرکتی را ثبت میکنند، کارگاه تولیدیای را تأسیس میکنند، فروشگاه اینترنتی میزنند یا حتی یک صفحه در شبکههای اجتماعی برای فروش محصولات راه میاندازند، فکر میکنند وارد دنیای کارآفرینی شدهاند. اما حقیقت این است که راهاندازی یک کسبوکار به معنای کارآفرینی نیست. بخش عمدهای از این افراد به اهداف خود نمیرسند و در مسیر کسب درآمد، سرمایههای اولیه خود را نیز از دست میدهند. گاهی نیز ممکن است داشتن یک شغل یا تجارت کوچک منبع درآمد خوبی باشد، اما کارآفرینی چیزی فراتر از صرفا فروش کالا یا خدمات است. کارآفرینی یعنی خلق ارزش پایدار برای مشتری، نیروی انسانی و جامعه؛ یعنی ساختن یک سیستمی که در شرایط ناپایدار، بتواند خودش را تطبیق دهد و همواره ارزشآفرین باشد.
تفاوت کسبوکار و کارآفرینی: کسبوکار یعنی فعالیتی برای تأمین معاش از طریق تولید یا ارائه محصول و خدمت. اما کارآفرینی به معنای ایجاد ارزش جدید، نوآوری و حل مسائل واقعی جامعه است. یک کسبوکار معمولی ممکن است فقط به فکر فروش بیشتر باشد، ولی یک کارآفرین به دنبال پاسخ به این پرسش است: چگونه میتوانم مشکلی را حل کنم یا تغییری مثبت در زندگی دیگران ایجاد کنم؟ به همین دلیل است که همه فروشگاهها یا شرکتها را نمیتوان کارآفرینانه دانست. برای مثال، کسی که یک کافیشاپ سنتی باز میکند، صاحب کسبوکار است؛ اما فردی که مدل جدیدی از کافیشاپ با تجربه متفاوت برای مشتری (مثلا فضای کار اشتراکی همراه با قهوه) ایجاد میکند، در حال کارآفرینی است.