«پهلویسم» شکننده؛ بررسی انتقادی مدیریت قدرت توسط شاه

محمدرضا شاه پهلوی، که خود را پیشتاز مدنیزاسیون ایران می‌دانست، با تکیه بر اقتدار سنتی سلطنت و ابزارهای مدرن حکومتی، قدرت را در دستان خود متمرکز کرد. اما این تمرکز، که بر اساس سندی اطلاعاتی از سازمان سیا در سال ۱۹۷۱ تحلیل شده، نه تنها به سرکوب ظرفیت‌های اجتماعی و نهادینه‌سازی فساد منجر شد، بلکه با ایجاد شکاف‌های عمیق اجتماعی، پایه‌های رژیم او را شکننده کرد.