شهریه دانشگاه آزاد سه برابر شد؛ دانشجویان در دام هزینه‌های گزاف و تعهدات اجباری!

ثنا قوچی، دیگر دانشجوی این دانشگاه، به خبر افزایش ناگهانی شهریه اشاره کرد و گفت: «نتایج انتخاب رشته که اعلام شد، از حدود ۸ تا ۹ ساعت بعد متوجه شدیم که شهریه‌ها چقدر است. هیچ اطلاع‌رسانی قبلی از سوی دانشگاه وجود نداشت که ما قبل از انتخاب رشته بدانیم باید چه میزان شهریه پرداخت کنیم. حتی برای ما پیش‌بینی افزایش ۲۵ درصدی شهریه‌ها شده بود، اما با اعلام شهریه جدید، بهت زده شدیم.»

وی در ادامه افزود: «طبق بررسی‌هایی که خودمان انجام دادیم و پرس‌وجو از دانشجویان ترم‌های گذشته، گفته شده بود که برای ترم اول حدود ۳۰ میلیون تومان شهریه پرداخت کرده‌اند. از واحد مالی دانشگاه هم که پرسیدیم، گفتند که افزایش شهریه در سال آینده حداکثر ۲۵ تا ۳۰ درصد خواهد بود. بر همین اساس، ما فکر می‌کردیم که شهریه جدید نهایتاً به ۴۰ میلیون تومان برای هر ترم خواهد رسید. اما بعد از اعلام نتایج، متوجه شدیم که شهریه هر ترم به ۹۰ میلیون تومان افزایش پیدا کرده است که معادل ۱۸۰ میلیون تومان شهریه سالانه می‌شود. به عبارتی، شهریه ما سه برابر شد.»

انصراف مساوی با محرومیت از کنکور!

ثنا قوچی درباره اعتراضات دانشجویان در این زمینه نیز گفت: «ما در این مدت تلاش زیادی کردیم و به نهاد‌های مختلفی مراجعه کردیم؛ از جمله نهاد‌های دولتی، ریاست جمهوری، دانشگاه آزاد، اما متأسفانه هیچ نتیجه‌ای حاصل نشد. مشکلی که پیش آمد این بود که بعد از ثبت نام در دانشگاه، اگر می‌خواستیم از دانشگاه انصراف دهیم، باید مبلغ ۷۰۰ میلیون تومان به دانشگاه پرداخت می‌کردیم. یعنی برای اینکه هیچ تحصیل نکنیم و از دانشگاه خارج شویم، باید پول می‌پرداختیم.»

وی ادامه داد و گفت: «از طرفی، یکی دیگر از مشکلاتی که برای ما پیش آمد، اعلامیه سازمان سنجش بود که به پذیرفته‌شدگان رشته‌های پزشکی، دندان‌پزشکی و داروسازی در دانشگاه‌های آزاد و دولتی اعلام کرده بود که در صورت انصراف از ثبت‌نام، برای یک سال از شرکت در کنکور محروم می‌شوند. این موضوع باعث شد که دیگر حتی اگر می‌خواستیم پشت کنکور بمانیم، باید دو سال بعد (در کنکور ۱۴۰۵) شرکت می‌کردیم که این به معنای از دست دادن دو سال از عمر تحصیلی‌مان بود.»

طرح تعهدی؛ انتخابی اجباری برای دانشجویان

ثنا قوچی با اشاره به پیشنهاد دانشگاه آزاد برای کمک به کاهش فشار مالی بر دانشجویان گفت: «در نهایت، دانشگاه آزاد طرحی به نام 'طرح تعهدی' ارائه داد. طبق این طرح، می‌توانستیم ۵۰ درصد شهریه را پرداخت کنیم. یعنی به جای ۹۰ میلیون تومان، ۴۵ میلیون تومان پرداخت می‌کردیم. در طول دوره ۱۴ ترم، این مبلغ به ۲ میلیارد تومان می‌رسید که با تعهد به خدمت در بیمارستان‌های معرفی‌شده از سوی دانشگاه، این مبلغ به یک میلیارد تومان کاهش می‌یافت.»

وی افزود: «این طرح در واقع انتخابی اجباری بود. زیرا اگر این طرح را نمی‌پذیرفتیم، باید ۷۰۰ میلیون تومان پرداخت می‌کردیم و از شرکت در کنکور هم محروم می‌شدیم؛ بنابراین چاره‌ای جز پذیرفتن این طرح نداشتیم، اما برای تکمیل آن باید به مدت سه و نیم سال پس از فارغ‌التحصیلی، در بیمارستان‌هایی که توسط دانشگاه آزاد تعیین می‌شد، به صورت اجباری به کار مشغول می‌شدیم تا بتوانیم شهریه‌ای کمتر پرداخت کنیم.»

افزایش شهریه، کاهش خدمات

ثنا قوچی در پایان با انتقاد از وضعیت سیستم دانشگاه و امکانات آموزشی گفت: « مشکل دیگری که پیش آمد این بود که پس از پرداخت ۴۵ میلیون تومان، همچنان در سیستم آموزشیار دانشگاه بدهی ۹۰ میلیون تومان برای ما ثبت شده بود. به همین دلیل، هیچ‌کدام از خدمات دانشگاه مانند انتخاب واحد، مشاهده نمرات یا ثبت‌نام برای ما فعال نشد. این مشکل هنوز بعد از ۶ ماه حل نشده است.»

وی افزود: «علاوه بر مشکلات مالی که ما با آنها دست و پنجه نرم می‌کنیم، وضعیت فیزیکی و امکانات دانشگاه نیز به هیچ‌وجه مناسب نیست. کلاس‌های ما به شدت شلوغ‌اند و متاسفانه این شلوغی فقط در تعداد دانشجویان نیست، بلکه در کمبود فضا و تجهیزات آموزشی نیز خود را نشان می‌دهد. به طور مشخص، یکی از مشکلات اصلی، تجهیزات صوتی در کلاس‌هاست. میکروفن‌هایی که برای استفاده در برخی کلاس‌ها در نظر گرفته شده‌اند، به درستی کار نمی‌کنند و همین امر باعث می‌شود که بسیاری از دانشجویان در بخش‌های انتهایی کلاس‌ها قادر به شنیدن صدا نباشند. در واقع، ما در برخی از کلاس‌ها با تعداد زیادی دانشجو مواجه هستیم که فضای کلاس گنجایش آن را ندارد. در نتیجه، بسیاری از دانشجویان در قسمت‌های انتهایی کلاس با مشکل شنیدن مطالب مواجه می‌شوند و این وضعیت باعث می‌شود که کیفیت آموزش به شدت کاهش یابد.»

حتی در برخی موارد، تعدادی از کلاس‌ها به دلیل عدم وجود میکروفن یا تجهیزات صوتی مناسب، عملاً به جلسات بدون کیفیت تبدیل می‌شوند. به علاوه، در شرایطی که کلاس‌ها به این اندازه شلوغ هستند، هیچ‌گونه تسهیلات اضافی مانند صندلی‌های کافی یا فضای مناسب برای یادگیری به دانشجویان ارائه نمی‌شود. این وضعیت، هم از نظر فیزیکی و هم از نظر روانی، تأثیرات منفی زیادی بر روند آموزشی دانشجویان می‌گذارد. بسیاری از دانشجویان احساس می‌کنند که به جای یک محیط آموزشی مناسب، در یک فضای ناکارآمد و بی‌نظم قرار دارند که نه تنها انگیزه‌هایشان را کاهش می‌دهد، بلکه در عملکرد تحصیلی آنها نیز تأثیر منفی می‌گذارد.»