بخشایش اردستانی: خروج از «ان‌پی‌تی» و قطع همکاری با آژانس، گزینه‌های روی میز در پاسخ به فعال‌سازی مکانیسم ماشه هستند
احمد بخشایش اردستانی، عضو کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس شورای اسلامی، در گفتگو با دانشجو، درباره پیامد‌های فعال شدن مکانیسم ماشه و گزینه‌های پیش روی ایران اظهار داشت: «وقایع اخیر و فعال شدن سازوکار‌های یک‌جانبه علیه ایران وضعیت جدیدی را ایجاد کرده که طبیعتاً نیازمند بازنگری در راهبردهاست. تا زمانی که راهکار دیپلماتیک موثر نباشد، همه گزینه‌ها باید در دستور کار قرار گیرد.»
او در پاسخ به این پرسش که آیا مجلس برنامه‌ای برای عملیاتی کردن خروج از NPT دارد یا خیر گفت: «خروج از معاهده NPT یکی از گزینه‌هایی است که به‌عنوان بخشی از بحث‌های راهبردی و حقوقی مورد بررسی قرار می‌گیرد. از منظر ما، اگر سازوکار‌های بین‌المللی علیه حقوق و منافع ملی ایران عمل کنند، طبیعی است که باید به فکر تجدیدنظر در تعهدات بین‌المللی نیز باشیم.»
بخشایش افزود: «البته این تصمیم ساده‌ای نیست و پیامد‌های سیاسی، حقوقی و امنیتی گسترده‌ای دارد؛ اما باید روشن بگویم که خروج از NPT لزوماً صرفاً معنای ساخت سلاح هسته‌ای را نمی‌دهد، بلکه یک پیام سیاسی و راهبردی قوی است و می‌تواند به‌عنوان اهرم فشار یا مسیر بازنگری در تعاملات بین‌المللی لحاظ شود. با این حال در صورت اتخاذ هر تصمیمی، کشور موظف است پیامد‌ها و هزینه‌ها را محاسبه و مدیریت کند.»
عضو کمیسیون امنیت ملی سپس به گزینه دیگر اشاره کرد: «قطع هرگونه همکاری با آژانس بین‌المللی انرژی اتمی نیز یکی از سناریو‌های روی میز است. این اقدام نیز پیامد‌های خودش را دارد و باید با دقت و در پرتو تحلیل‌های دقیق حقوقی و دیپلماتیک بررسی شود.»
بخشایش همچنین بر ضرورت تقویت راهبرد‌های منطقه‌ای تأکید کرد: «یکی از راهکار‌های مکمل، ایجاد یا تقویت پیمان‌های دفاعی و امنیتی با کشور‌های همسایه است تا بازدارندگی منطقه‌ای افزایش یابد. این نوع همکاری‌ها می‌تواند به کاهش فشار‌ها و افزایش ظرفیت حفاظتی کشور کمک کند.»
در واکنش به نقل‌قول‌هایی مبنی بر اینکه «قرار بود به اینجا برسیم تا بمب اتم بسازیم تا قدرت بازدارندگی داشته باشیم»، بخشایش گفت: «برخی از این بیان‌ها در چارچوب یک منطق بازدارنده و پیام سیاسی مطرح می‌شود؛ ما همیشه باید توانمندی‌های دفاعی و بازدارنده را در نظر داشته باشیم. اما هرگونه تصمیم درباره مقوله حساس و تبعات‌دار تولید سلاح کشتارجمعی تابع ملاحظات بسیار گسترده است و نیازمند بررسی‌های تخصصی و ملی است.»
او در پایان تأکید کرد: «پیش از هر اقدام تند و یک‌جانبه، دیپلماسی باید آخرین فرصت‌ها را بیازماید. درعین‌حال دستگاه‌های مسئول باید آماده باشند تا اگر دیپلماسی ناکام ماند، گزینه‌های جایگزین را با هماهنگی کامل میان قوای کشور و به‌صورت هوشمندانه پیگیری کنند تا منافع و امنیت ملی تأمین شود.»
