7 مهر ماه، روز بزرگداشت شمس تبریزی
هفتم مهرماه، در تقویم رسمی ایران، بهعنوان روز بزرگداشت شمس تبریزی نامگذاری شده است. این روز فرصتی است برای گرامیداشت یاد و نام یکی از بزرگترین عارفان و شاعران ایرانی، شمسالدین محمد تبریزی، که در قرن هفتم هجری میزیست.
شمس تبریزی در سال ۵۸۲ هجری قمری در تبریز به دنیا آمد و در سال ۶۴۵ هجری قمری درگذشت. او با زندگی پرآشوب و سفرهای فراوان، در جستجوی حقیقت و معنای زندگی بود. ورود او به قونیه و دیدارش با مولانا جلالالدین محمد بلخی تحولی بزرگ در زندگی مولانا ایجاد کرد و او را از یک فقیه معمولی به عارفی بزرگ بدل ساخت. این رابطه استاد–شاگردی، بهویژه در «دیوان شمس» مولانا، به روشنی نمود یافته است.
شمس تبریزی آثار متعددی از خود بهجا گذاشته است که مهمترین آنها مجموعهای از سخنان و آموزههای اوست که به نام «مقالات شمس» شناخته میشود. این مجموعه شامل اندیشههای عرفانی و فلسفی شمس است و تأثیر عمیقی بر ادبیات و عرفان اسلامی داشته است.
در روز بزرگداشت شمس تبریزی، باید به اهمیت و تأثیر او در فرهنگ و ادبیات توجه کرد و پیامهای آموزنده او را دوباره مرور و تأمل نمود.