۱۱ درصد جمعیت استان کردستان در سن سالمندی قرار دارند

به گزارش گروه استان‌های خبرگزاری دانشجو، حسین رسولی مدیرکل بهزیستی استان کردستان در گفت‌وگو با خبرنگاران با اشاره به اینکه بهزیستی دبیرخانه شورای سالمندان استان است، اظهار کرد: نزدیک به ۲۰ دستگاه عضو این شورا هستند و هر یک باید در حوزه سالمندی نقش‌آفرینی داشته باشند. سازمان بهزیستی نیز علاوه بر فعالیت‌های هماهنگی، پذیرش سالمندان نیازمند را به‌طور اختصاصی برعهده دارد.

وی در ادامه گفت: توسعه مراکز شبانه‌روزی برای نگهداری سالمندان، راهکار مطلوب ما نیست؛ با این حال برخی از سالمندان ناگزیر هستند در این مراکز نگهداری شوند. خدمات این مراکز شامل نگهداری، توانبخشی جسمی و روانی، فعالیت‌های ورزشی، فرهنگی هنری و خدمات پزشکی و فیزیوتراپی است.

مدیرکل بهزیستی استان کردستان افزود: هم‌اکنون ۱۱ درصد جمعیت استان کردستان در سن سالمندی قرار دارند و جامعه به سمت سالمند شدن پیش می‌رود. طبق تحقیقات، در ۳۰ سال آینده یک‌سوم جمعیت کشور سالمند خواهد شد، بنابراین دولت باید برای زیرساخت‌های مورد نیاز این قشر برنامه‌ریزی کند.

رسولی تاکید کرد: سالمندی به معنای پایان فعالیت فرد نیست و یک سالمند باید بتواند حداقل تا ۳۰ سال پس از بازنشستگی زندگی مؤثر و مستقل داشته باشد که این امر با همکاری دستگاه‌هایی همچون وزارت بهداشت، کمیته امداد، وزارت ورزش و جوانان، استانداری‌ها، تشکل‌های مردمی و رسانه‌ها امکان‌پذیر است.

وی تصریح کرد: اگر سالمندان در حاشیه زندگی قرار گیرند و امکان مشارکت و اظهار نظر نداشته باشند، زودتر دچار افت عملکرد و وابستگی می‌شوند و هزینه‌های بیشتری هم بر خانواده و نظام سلامت تحمیل خواهد شد.

مدیرکل بهزیستی استان کردستان خاطرنشان کرد: در حال حاضر در شهرستان سنندج دو مرکز شبانه‌روزی سالمندان فعال است که حدود ۱۳۰ نفر را پذیرش کرده‌اند. همچنین در شهر سقز یک مرکز با حدود ۶۰ نفر و در قروه نیز یک مرکز با ۲۰ نفر فعال است.

رسولی ادامه داد: هزینه نگهداری هر سالمند در این مراکز ماهانه بیش از ۱۵ میلیون تومان است، در حالی که یارانه پرداختی سازمان بهزیستی بین ۸ تا ۹ میلیون تومان است و مابقی هزینه‌ها با مشارکت خیران و نهادهای مردمی تأمین می‌شود.

وی در پایان گفت: نگاه ما این است که سالمندان باید به عنوان سرمایه‌های اجتماعی و صاحبان تجربه مورد توجه قرار گیرند و برنامه‌ریزی‌ها باید به‌گونه‌ای باشد که به جای انزوا، در متن جامعه حضور فعال داشته باشند.