گزارش اختصاصی SNNTV | اکران فیلم مجنون؛ انتظاری که پس از دو سال به پایان رسید
خبرگزاری دانشجو - 1404-07-19 07:52:34
به گزارش گروه فرهنگ و هنر خبرگزاری دانشجو، مراسم اکران مردمی فیلم«مجنون» جمعه، هجدهم مهرماه 1404 در «پردیس چارسو» تهران برگزار شد. جمعی از عوامل فیلم، بازیگران و هنرمندان شناخته شده این کشور در کنار شمار پرتعداد هنردوستان در اکران این فیلم حضور داشتند.
مهدی شامحمدی: «مجنون» را برای مردم ایران ساختیم
مهدی شامحمدی، کارگردان فیلم مجنون، درباره روند شکل‌گیری این اثر گفت:«فیلم مجنون به سفارش سازمان اوج ساخته شد، اما برای من ساخت آن انگیزه‌ای کاملاً شخصی و دلی داشت. سال‌ها در حوزه مستند فعالیت کرده‌ام و با زندگی و شخصیت شهید مهدی زین‌الدین آشنا بودم. همیشه برایم سؤال بود که چرا برای قهرمانان‌مان فیلم ساخته نمی‌شود. خوشبختانه از اوایل دهه نود روند ساخت آثار مرتبط با دفاع مقدس آغاز شد و من هم با اشتیاق وارد این پروژه شدم.»
او درباره روند تولید فیلم افزود:«داستان فیلم در عملیات خیبر و در جزایر مجنون می‌گذرد. فیلم‌نامه با همکاری علیرضا محصولی نوشته شد و پس از آن، با پیوستن آقای عباس نادران به‌عنوان تهیه‌کننده، مرحله پیش‌تولید آغاز شد. برای انتخاب بازیگران، گزینه‌های مختلفی بررسی شد، اما از همان ابتدا مشخص بود که سجاد بابایی بهترین انتخاب برای نقش شهید مهدی زین‌الدین است. او با تمام وجود درگیر نقش شد و با مراقبه و دقت، خودش را به روحیه شهید نزدیک کرد.»
شاه‌محمدی درباره تجربه شخصی‌اش از ساخت مجنون گفت: «بیش از بیست سال در حوزه مستند کار کرده‌ام، اما این پروژه برایم تجربه‌ای متفاوت بود. وقتی می‌شنیدم که رزمنده‌ها از نقاط مختلف می‌آمدند تا فقط نماز ظهر او و قنوتش را ببینند، می‌فهمیدم با چه شخصیت بزرگی طرفم. همین نزدیکی باعث شد در خودم هم تغییراتی حس کنم.»
او درباره صحنه‌های سخت فیلم گفت:«صحنه حمل پیکر شهید رضا حسن‌پور و همچنین سکانس فتح پاسگاه شمالی از دشوارترین بخش‌های فیلم بود؛ هم از نظر احساسی و هم فنی.»
در پایان شاه‌محمدی به دشواری ساخت آثار دفاع مقدسی اشاره کرد و گفت:«ساخت فیلم جنگی در شرایط امروز بسیار سخت شده است؛ از نظر بودجه، امکانات و حتی نگاه عمومی سینما. متأسفانه گاهی فیلم‌های دفاع مقدس در سینما مورد بی‌مهری قرار می‌گیرند، در حالی که این آثار روایت‌گر بخش مهمی از هویت و تاریخ ما هستند. امیدوارم شرایطی فراهم شود تا بتوانیم این مسیر را با قوت بیشتری ادامه دهیم.»
سجاد بابایی، بازیگر نقش شهید مهدی زین‌الدین در فیلم مجنون
سجاد بابایی، بازیگر نقش اصلی فیلم مجنون، که زندگی شهید مهدی زین‌الدین را به تصویر کشیده، درباره تجربه‌اش از ایفای این نقش گفت:
«فکر می‌کنم بزرگ‌ترین نقش زندگی‌ام را بازی کردم. این کار برایم سخت و در عین حال افتخارآمیز بود، چون در برابر شجاعت و نترسی آقا مهدی و یارانش، خودم را کوچک و معمولی می‌دیدم.»
او با اشاره به فضای احساسی فیلم افزود:«کاش جنگی در دنیا نبود و کاش خود آقا مهدی اینجا بود تا تولدش را جشن بگیرد و ما تماشایش می‌کردیم. حیف از آدم‌های نابی که برای واژه‌ای به نام وطن جان دادند؛ واژه‌ای که ارزشش بالاتر از هر چیز است.»
بابایی درباره زمان اکران فیلم گفت: «مجنون بعد از دو سال بالاخره به اکران رسید. این فیلم فارغ از هر نگاه و جناح، برای مردم ایران ساخته شده و خوشحالم که بالاخره به دست صاحب اصلی‌اش، یعنی مردم، رسیده است. امیدوارم دیده شود و مورد توجه قرار بگیرد.»
گفت‌وگو با محمدرسول صفری، بازیگر نقش شهید جواد دل‌آذر در فیلم «مجنون»
محمدرسول صفری، بازیگر فیلم سینمایی «مجنون»، درباره تجربه حضورش در این اثر و ایفای نقش شهید والامقام جواد دل‌آذر، از فرماندهان عملیات لشکر ۱۷ علی‌بن‌ابی‌طالب (ع)، گفت:
«با افتخار نقش شهید بزرگوار جواد دل‌آذر را در فیلم مجنون ایفا کردم.به تعبیر همرزمانشان، دست راست شهید زین‌الدین محسوب می‌شدند؛ فردی باهوش، وطن‌دوست و بسیار قاطع در تصمیم‌گیری‌های حساس دوران دفاع مقدس.»
صفری درباره آمادگی برای ایفای این نقش توضیح داد:«برای نزدیک‌تر شدن به شخصیت شهید دل‌آذر، با همرزمان ایشان گفت‌وگو کردم و از آن‌ها درباره ویژگی‌های اخلاقی و رفتاری او شنیدم. با توجه به اصالت قومی خودم، تسلط بر لهجه قمی داشتم و همین موضوع در شبیه‌سازی نقش کمک زیادی کرد. ایشان شخصیتی بود که در میان نیروها به "جواد خمپاره" شهرت داشت؛ چون در یکی از عملیات‌ها ساعت‌ها به‌تنهایی با چند خمپاره خط را نگه داشت تا نیروها برسند. بسیاری از رزمندگان آن صحنه را به یاد دارند و می‌دانند که او چه نقش تأثیرگذاری در میدان نبرد داشته است.»
او افزود:«شهید دل‌آذر شخصیتی چندبعدی بود؛ در کنار روحیه نظامی و فرماندهی، انسانی مهربان و دلسوز بود، علاقه زیادی به فوتبال و حیوانات داشت و از هر نظر یک انسان خاکی و در عین حال قهرمان واقعی بود.»
این بازیگر درباره تجربه شخصی خود از حضور در این پروژه گفت:«برای من بازی در نقش قهرمانی که بدون چون‌وچرا عاشق خاک و وطنش بوده، تجربه‌ای افتخارآمیز است. شنیدم یکی از همرزمانش نقل کرده که وقتی خبر حمله دشمن را شنید، با شور خاصی گفت "کی بریم؟"؛ همین روحیه ازخودگذشتگی برایم الهام‌بخش بود. چنین نقش‌هایی نگاه آدم را به زندگی و مسئولیتش در قبال وطن تغییر می‌دهد.»
صفری در ادامه با اشاره به کارگردانی مهدی شاه‌محمدی گفت:«آقای شاه‌محمدی سابقه ارزشمندی در حوزه مستندسازی جنگ دارند و به همین دلیل فضای فیلم از کلیشه‌های معمول آثار جنگی فاصله گرفته است. در مجنون جنگ فقط در میدان نبرد خلاصه نمی‌شود؛ خانواده، عاطفه، رحم و رشادت در کنار هم به تصویر کشیده شده‌اند. همین نگاه انسانی باعث شد ما بازیگران بتوانیم به شخصیت‌ها نزدیک‌تر شویم.»
او درباره تأثیر این تجربه در زندگی شخصی خود اظهار داشت:«این نقش برای من درس بزرگی بود. وقتی با چنین شخصیت‌هایی روبه‌رو می‌شوی، می‌فهمی قهرمانی فقط در میدان جنگ نیست؛ در ایمان، فداکاری و عشق به مردم و وطن است.» در پایان، صفری به یکی از سخت‌ترین صحنه‌های فیلم اشاره کرد:«سکانسی وجود دارد که گروهی از ۲۲ نفر برای عملیاتی خطرناک اعزام می‌شوند، در حالی که می‌دانند ممکن است هیچ‌کدام بازنگردند. در پایان، من به‌عنوان جواد دل‌آذر، پلاک‌های همرزمان شهید را تحویل آقا مهدی زین‌الدین می‌دهم. آن صحنه برای من یکی از احساسی‌ترین و سنگین‌ترین لحظات فیلم بود.»
عباس نادران: «مجنون» حاصل تلاش جمعی و وفاداری به یاد شهداست
عباس نادران، تهیه‌کننده فیلم مجنون، درباره تجربه ساخت این اثر گفت:«پروسه پیش‌تولید و تولید مجنون در پاییز ۱۴۰۱، هم‌زمان با التهابات اجتماعی آن روزها، بسیار دشوار اما شیرین بود. به‌واقع اگر نگاه ویژه آقا مهدی زین‌الدین نسبت به پروژه و همراهی معنوی ایشان نبود، این فیلم ساخته نمی‌شد.»
وی درباره سختی‌های مسیر افزود:«در این مرحله نمی‌خواهم از سختی‌ها بگویم؛ همین که امروز، پس از دو سال، مجنون روی پرده سینماست و نام مجید و مهدی زین‌الدین در سراسر کشور طنین‌انداز شده، بزرگ‌ترین پاداش و شیرینی برای ماست. تمام دشواری‌های تولید و انتظار طولانی برای اکران با همین لحظه فراموش می‌شود.»
نادران درباره تفاوت فیلم‌های دفاع مقدسی با سایر آثار سینمایی توضیح داد:«ساخت فیلم دفاع مقدسی صبر و باور عمیق‌تری می‌خواهد. باید همیشه به یاد داشته باشیم برای چه کسی و چرا فیلم می‌سازیم و اثرمان چه کارکرد اجتماعی می‌تواند برای نسل جوان امروز داشته باشد.»
او درباره دستاورد شخصی خود از این تجربه گفت: «مهم‌ترین نتیجه برای من این بود که یک فرمانده، که پیش‌تر فقط نامش را شنیده بودم، در طول این مسیر برایم به رفیق و مرشد تبدیل شد. از آقا مهدی یاد گرفتم که هیچ در بسته‌ای وجود ندارد و هیچ کار نشدنی‌ای نیست. در سخت‌ترین شرایط فهمیدم آنچه شهید سلیمانی گفت حقیقت دارد: فرصت‌هایی که در دل تهدیدها نهفته است، گاهی در خودِ فرصت‌ها نیست.»
در پایان، نادران به مأموریت معنوی شکل‌گیری این فیلم اشاره کرد و گفت: «این فیلم در واقع وصیت شهید سلیمانی است. ایشان حدود یک سال پیش از شهادتشان در دیدار با مادر شهید زین‌الدین، نسبت به ساخته‌نشدن فیلمی درباره این شهید گلایه کردند و ساخت مجنون را به ما سپردند.امیدوارم امشب، در شب تولد و افتتاحیه فیلم، روح شهیدان مهدی و مجید زین‌الدین و شهید حاج قاسم سلیمانی از ما راضی باشند.»
گفت‌وگو با محمد رشنو، بازیگر نقش شهید مجید زین‌الدین در فیلم مجنون
محمد رشنو، بازیگر نقش شهید مجید زین‌الدین، با اشاره به روند ساخت فیلم گفت: «بالاخره مجنون اکران شد و خدا را شکر می‌کنم که نتیجه‌ی تلاش جمعی یک گروه بزرگ به ثمر نشست. از همه همکاران و دوستانی که در این مسیر همراه بودند، صمیمانه تشکر می‌کنم. پروژه مجنون حاصل همکاری بیش از صد نفر از عوامل فنی و هنری بود و امیدوارم این اثر در سراسر کشور خوب دیده شود و تأثیر مثبتی بگذارد.»
او درباره نقش خود گفت: «بنده افتخار داشتم نقش شهید مجید زین‌الدین را ایفا کنم. برای نزدیک شدن به این نقش، سعی کردم از طریق مطالعه زندگی‌نامه شهید، گفت‌وگو با خانواده محترم ایشان و بررسی منابع موجود، به روحیات و منش واقعی او نزدیک شوم.»
رشنو درباره تأثیر این نقش بر زندگی شخصی خود توضیح داد:«در بازیگری، هر نقشی به نوعی روی زندگی شخصی انسان تأثیر می‌گذارد؛ اما وقتی نقش یک شهید را بازی می‌کنی، این تأثیر عمیق‌تر است. شهید مجید زین‌الدین اهل خودنمایی نبود، بسیار متواضع و بی‌ادعا بود و همین ویژگی روی من اثر گذاشت. تلاش می‌کنم این منش را در زندگی شخصی‌ام حفظ کنم.»
او درباره لحظات احساسی فیلم گفت: «بازی در سکانس‌های مشترک با سجاد بابایی، که نقش شهید مهدی زین‌الدین را ایفا می‌کرد، برای من بسیار تأثیرگذار بود. آن صحنه‌ها بار عاطفی زیادی داشت و تجربه‌ای فراموش‌نشدنی بود.»
