چرا پخت‌وپز و غذا خوردن با دیگران برای سلامتی ما حیاتی است؟

همشهری آنلاین - مریم شیرافکن: تحقیقات جدید نشان می‌دهد صرف غذا در کنار دیگران، درست به اندازه‌ی نوع غذای مصرفی، می‌تواند بر سلامت جسمی و روانی تأثیر بگذارد. شاید تا به حال متوجه شده باشید وقتی کودکی را در آشپزی شریک می‌کنید، تمایلش برای خوردن غذا بیشتر می‌شود. پژوهشگران دانشگاه یوتا نشان داده‌اند کودکانی که در آماده‌سازی وعده‌ها کمک می‌کنند، در بزرگسالی نیز رژیم غذایی متعادل‌تری دارند. پس به جای اینکه به فرزندتان بگویید "سبزی بخور"، او را کنار خود بیاورید تا سبزی‌ها را بشوید یا بچیند. این حس مشارکت، لذت و تعلق را در او زنده می‌کند. در هر خانواده‌ای دستورهایی وجود دارد که نه روی کاغذ، بلکه در دل آدم‌ها نوشته شده‌اند. همان خورش مخصوص مادر، آش شب یلدا یا برنج زعفرانی عید نوروز. پختن این غذاها در کنار یکدیگر نه‌تنها یادآور خاطرات است، بلکه پلی میان نسل‌ها می‌سازد و سنت‌ها را زنده نگه می‌دارد. وقتی کودکی یاد می‌گیرد دستور مادربزرگ را بپزد، در واقع بخشی از ریشه‌های خود را حفظ می‌کند. آشپزخانه می‌تواند صحنه‌ی گفت‌وگوهای ساده و صمیمی باشد. در حین خرد کردن پیاز یا هم زدن سوپ، افراد خانواده ناخودآگاه درباره‌ی روزشان صحبت می‌کنند، احساساتشان را بروز می‌دهند و حتی مشکلاتشان را راحت‌تر بیان می‌کنند. روان‌شناسان باور دارند که این نوع ارتباط‌های روزمره، نقش بزرگی در سلامت روان و کاهش احساس تنهایی دارند. در میان جهانی‌سازی و فست‌فود، بازگشت به غذاهای سنتی نوعی احترام به گذشته و فرهنگ است. غذاهای بومی نه‌تنها سالم‌ترند، بلکه در خود داستان و هویت دارند. وقتی خوراک‌های خانوادگی و محلی‌مان را با دیگران می‌پزیم و می‌خوریم، در واقع میراث فرهنگی‌مان را زنده نگه می‌داریم. هفته‌ای یک‌بار زمانی را برای پختن غذای خانوادگی بگذارید. گوشی‌ها را کنار بگذارید و با تمرکز کامل از بودن در کنار هم لذت ببرید. دستور پخت محبوبتان را به فرزند، خواهر یا دوستتان آموزش دهید تا چرخه‌ی عشق و تغذیه ادامه پیدا کند. سلامت فقط در پروتئین، ویتامین یا رژیم‌های پیچیده خلاصه نمی‌شود. هر بار که در کنار عزیزانتان غذا می‌پزید یا سر یک سفره می‌نشینید، در واقع روح خود را تغذیه می‌کنید. در دنیایی که سرعت و تنهایی در آن بیداد می‌کند، شاید ساده‌ترین نسخه‌ی سلامت این باشد: بیشتر با هم بپزیم، بیشتر با هم بخوریم و بیشتر با هم زندگی کنیم. منبع: eatingwell