خبرگزاری دانشجومالیخولیای اصلاح‌طلبی؛ توهم فرصت‌انگاری از اجلاس شرم‌الشیخ
به گزارش خبرنگار سیاسی خبرگزاری دانشجو؛ بعد از بار‌ها و بار‌ها خیانت و خباثت آمریکا در قبال ایران و نهایتا حمایت از رژیم صهیونیستی در جنگ ۱۲ روزه و همچنین حمله مستقیم به تاسیسات هسته‌ای ایران، هنوز هم اصلاح‌طلبان دست از عشق نافرجام به آمریکا برنداشته و حتی پیشنهاد شرکت در اجلاس شرم‌الشیخ را نیز می‌دهند. اجلاسی که اگرچه عده‌ای آن را «فرصت» می‌خوانند، اما جوهره حقیقی آن چیزی جز «تهدید» کیان ایران اسلامی نخواهد بود.
دعوت گرگ بی‌طمع نیست!
به نقل از باراک راوید، خبرنگار آکسیوس، وزارت امور خارجه ایالات متحده دعوت‌نامه‌های رسمی برای شرکت در اجلاس سران درباره غزه را که قرار است روز دوشنبه در شرم‌الشیخ مصر برگزار شود، ارسال کرده است.
فهرست کشور‌های دعوت‌شده شامل کشور‌هایی مانند اسپانیا، ژاپن، آذربایجان، ارمنستان، مجارستان، هند، السالوادور، قبرس یونانی‌نشین، یونان، بحرین، کویت و کانادا می‌شود. همچنین ادعا شده است که ایران نیز در فهرست دعوت‌شدگان قرار دارد، در حالی که رژیم صهیونیستی در این اجلاس حضور نخواهد داشت.
با وجود آنکه طبق شنیده‌ها مسعود پزشکیان و همچنین سید عباس عراقچی وزیر امورخارجه کشورمان صراحتا اعلام کردند برنامه‌ای برای حضور در اجلاس شرم الشیخ شرکت نخواهد کرد و تأکید دارند که تهران با کشور‌هایی که علیه مردم ایران تحریم و تهدید اعمال می‌کنند، وارد تعامل نمی‌شود.
اما این ماجرا سبب شده است که اصلاح‌طلبان ایرانی باز هم واقعیت بن‌بست‌بودگی رابطه با آمریکا در برهه کنونی را نادیده گرفته و جریانی رسانه‌ای برای فشار بر دستگاه دیپلماسی مبنی‌بر لزوم حضور در این اجلاس را به راه بیندازند. این جریان اجلاس شرم‌الشیخ را فرصتی برای ایران خوانده است. به عنوان مثال، عبدالله رمضان‌زاده، سخنگوی دولت خاتمی در صفحه توییتر خود نوشته: «فرصت‌ها، چون ابر بهاری گذرا هستند، آنها را غنیمت شمارید.»
با این حال یادآوری خبر‌های مذاکرات اخیر ایران و آمریکا، بدعهدی‌های آنها و حتی توییت ترامپ پیش از حمله مبنی‌بر دستور به دولت خود برای مذاکره با ایران و تعهد به راه‌حل دیپلماتیک برای مسئله هسته‌ای، اثبات می‌کند که اقدامات ترامپ و آمریکا نه‌تنها نسبتی با مصالح کشور ندارد بلکه حتی توجه و عمل براساس آن ذبح کردن منافع و امنیت ملی است. همانطور که از قدیم‌الایام گفته‌اند: «سلام گرگ بی‌طمع نیست.» و دعوت ترامپ هم مصداق همین ماجراست. با این وجود عشق نافرجام یک طرفه اصلاح‌طلبان به آمریکا سال‌هاست که مانع از مشاهده واقعیات شده و تنها اجابت کورکورانه معشوق را نتیجه داده است.
اباطیل‌گویی دیپلماتیک
علی‌رغم آنکه ایران همیشه مسیر دیپلماسی و مذاکره را باز گذاشته بود، اما طرف مقابل به تعبیر عارف، معاون اول پزشکیان، میز مذاکره را نابود کرده و حتی اروپایی‌ها را برای عدم پذیرش پیشنهادات ایران در رابطه با اسنپ‌بک ترغیب ساخت، هنوز هم عده‌ای ایران را مقصر عدم بهبود وضعیت سیاسی و دیپلماتیک دانسته‌اند و از همین رو لزوم شرکت در اجلاس شرم‌الشیخ را بیان می‌کنند.
حمید ابوطالبی، سفیر اسبق ایران و معاون سیاسی دفتر روحانی در نامه‌ای سرگشاده به پزشکیان نوشته: «پذیرش دعوت دونالد ترامپ و حضور در اجلاس مصر، حداقل به معنای شکستنِ وضعیت فصل هفتم و بازگشت به جامعه بین‌المللی است؛ و نپذیرفتنِ آن، دقیقاً به معنای تداوم انزوا ذیل فصل هفتم، تنهایی ایران در نظام جهانی، و رفتن به سمت خطر‌های بزرگ‌تر.»
فارغ از آنکه تداوم انزوا با وجود تغییر و تحولات بین‌المللی و همراهی روسیه و چین با ایران در ماجرای اسنپ‌بک نسبت چندانی با واقعیت‌ها ندارد، وضعیت کنونی تماما محصول اقدامات و طرح‌های طرف مقابل بوده است. به بیان دیگر اگر، خطر بزرگ‌تری هم به‌مانند جنگ وجود داشته باشد، طرف مقابل در صورت تصمیم‌گیری به هیچ اصلی در این خصوص پایبند نیست و حمله به ایران در میانه مذاکرات خود حاکی از همین ماجراست. اما باز هم اصلاح‌طلبان ایرانی بنایی بر توهم‌زدایی از ایده‌ها و تفکرات خود نداشته و کماکان پس از آزموده‌شدن اباطیل‌گویی‌های بی‌حاصل‌شان، هنوز هم موهومات خود را به عنوان راه‌حل تجویز می‌کنند!
فرصت تاریخی یا تهدید وجودی؟
صادق زیباکلام، استاد سابق دانشگاه تهران خطاب به پزشکیان می‌گوید: «جناب پزشکیان اگر ایران به شرم‌الشیخ دعوت شده، شما را بخدا و بخاطر سعادت نسل‌های آینده و آینده ایران، این فرصت تاریخی را از دست ندهید و در آن کنفرانس شرکت کنید.» محمد مهاجری، فعال سیاسی اصولگرا و محمد قوچانی، فعال رسانه‌ای اصلاح‌طلب هم در متنی مشترک تقریر کرده‌اند: «اگر دعوت از جمهوری اسلامی ایران برای حضور در اجلاس شرم‌الشیخ برای حل مسألۀ فلسطین جدی باشد، باید گفت ایران نباید این فرصت تاریخی را از دست دهد.»
در واقع جماعت مذاکره‌مسلک که مذاکره با آمریکا را تنها راه گریز از وضع موجود و رفع تحریم‌ها و دریچه‌ای به سوی آینده مطلوب می‌دانستند، اکنون به سطحی تنزل کرده‌اند که شرکت در اجلاس شرم‌الشیخ را «فرصت تاریخی» می‌خوانند و حتی سودای حل مسئله فلسطین را هم در سر می‌پرورانند!
حتی آش این لاطائلات‌بافی‌ها آنقدر شور شده که دیاکو حسینی، کارشناس روابط بین‌الملل و از مدیران پیشین مرکز بررسی‌های استراتژیک ریاست جمهوری اظهارداشته است: «دونالد ترامپ چنان بی‌اصول است که ضمن مذاکره ایران را بمباران کرد. تعجب نکنید اگر حین شرکت در اجلاس شرم‌الشیخ، ایران را تحقیر و چند روز بعد بار دیگر بمباران کند. شرکت ایران در آن اجلاس، امتیاز رایگانی است به ترامپ تا جایگاه خود را به عنوان «رئیس‌جمهور صلح» ارتقا دهد بدون مابه‌ازا.»
نقطه‌نظر قابل توجه این است که علی‌رغم آنکه عده‌ای قصد دارند این اجلاس را فرصتی برای ایران بازنمایی کنند، واقعیت‌ها حکایت از آن دارند که این موضوع نه‌تنها می‌تواند اثباتی بر ادعا‌های ترامپ مبنی‌بر تسلیم ایران و حتی مقدمه‌ای برای جری‌شدن و تجاوز دوباره اسرائیل باشد بلکه همچنین ممکن است ترامپ این موضوع را حمل بر پیوستن ایران به پیمان ابراهیم کند که عملا تهی‌کردن جمهوری اسلامی از ماهیت آن است. به تعبیر دیگر، شرکت در اجلاس شرم‌الشیخ نه‌تنها یک فرصت تاریخی نبوده بلکه می‌تواند سرآغاز تهدیدات وجودی برای ایران نیز باشد.
بن‌بست است، رها کنید
نگاه اصلاح‌طلبان به دیپلماسی با آمریکا به نوعی مالیخولیا بدل شده است. به عبارتی، ایده‌آل‌بودگی مذاکره با آمریکا و احیای روابط آن با ایران، آنقدر برای اصلاح‌طلبان حیاتی بوده که عملا زیست سیاسی خود را با این ایده در پیوند دیده و هر دفعه هم که به دیوار سخت واقعیت برخورد کرده‌اند از یک سو بیشتر توهم‌زده شده و از سوی دیگر هم شوق و اشتیاق‌شان برای این ماجرا بیشتر شده است!
از همین رو هر بار که بی‌حاصلی اینگونه نگاه مشاهده می‌شود، ایشان دست از توهمات و خیالات باطل خود برنداشته و هربار بیش از پیش «رویای کاذبه» هرگونه رابطه با آمریکا را در سر می‌پرورانند. همین موضوع نیز باعث شده عده‌ای از ایشان یک روز دم از پذیرش تقاضای موهوم دیدار با ترامپ توسط پزشکیان را بزنند و روزی هم درخواست شرکت در اجلاس شرم‌الشیخ را نمایند. در صورتی که رابطه ایران و آمریکا در برهه کنونی همانگونه که رهبر معظم انقلاب بیان کردند چیزی جز «بن‌بست محض» نیست و عملا هیچ نتیجه‌ای دربرنخواهد داشت.
ایران بار‌ها مسیر دیپلماسی را آزموده و هر دفعه نیز طرف‌های غربی یا میلی برای حل مسئله نداشته و یا بعد‌ها از خود خیانت و خباثت و بدعهدی نشان داده‌اند. با این وجود باز هم اصلاح‌طلبان دست از تفکرات کهنه و بی‌ثمر خود برنداشته و کماکان خواهان امتیازدهی به آمریکا حتی با شرکت در اجلاس شرم‌الشیخ می‌باشند. موضوعی که نه راهگشای بن‌بست کنونی پرونده ایران و آمریکا بوده و نه فایده‌ای برای ایران خواهد داشت و چه‌بسا خلاف امنیت ملی نیز باشد.
