تشخیص و درمان اختلال دوقطبی

اختلال دوقطبی یا افسردگی مانیک یکی از بیماری‌های روانی شناخته‌شده است که موجب نوسانات شدید خلق‌و‌خو، انرژی و رفتار فرد می‌شود. مبتلایان به این اختلال معمولاً بین دو حالت روحی متضاد در نوسان‌اند: دوره‌های شادی و هیجان بیش‌ازحد (مانیا) و دوره‌های افسردگی و ناامیدی شدید.

به گفته‌ی کارشناسان، اختلال دوقطبی انواع مختلفی دارد؛ از جمله نوع یک، نوع دو و اختلال سیکلوتایمیک که در شدت علائم و طول دوره‌ها تفاوت دارند. در بسیاری از موارد، ژنتیک، عوامل محیطی، استرس یا مصرف مواد می‌توانند در بروز و تشدید این بیماری نقش داشته باشند.

برای تشخیص دقیق این اختلال، مراجعه به روانشناس یا روانپزشک و انجام تست معتبر اختلال دوقطبی ضروری است. علائمی مانند انرژی بیش‌ازحد، بی‌خوابی، تصمیم‌گیری‌های ناگهانی، احساس ناامیدی، از دست دادن تمرکز و حتی افکار خودکشی از نشانه‌های هشداردهنده هستند.

درمان اختلال دوقطبی معمولاً ترکیبی از دارودرمانی و روان‌درمانی است. داروهای تثبیت‌کننده خلق‌و‌خو، ضدافسردگی‌ها و داروهای آنتی‌سایکوتیک از گزینه‌های رایج درمانی‌اند. علاوه بر آن، تغییر سبک زندگی مانند خواب منظم، ورزش، تغذیه سالم، و پرهیز از الکل و مواد مخدر نقش مهمی در کنترل بیماری دارد.

کارشناسان تأکید می‌کنند که این بیماری مزمن اما قابل‌مدیریت است و با پیگیری درمان، حمایت خانواده و اصلاح سبک زندگی می‌توان کیفیت زندگی مبتلایان را به‌طور چشمگیری بهبود بخشید.