ترامپ و نارسیسیسم در سیاست جهانی: تحقیر رهبران کشورها در اجلاس شرم‌الشیخ

به گزارش گروه بین الملل خبرگزاری دانشجو، دونالد ترامپ، رئیس‌جمهور ایالات متحده، شخصیت پیچیده‌ای است که سعی داشته همیشه خود را در مرکز توجه قرار دهد. از زمانی که او به عنوان نامزد انتخابات ریاست‌جمهوری در سال ۲۰۱۶ وارد عرصه سیاست شد، رفتارش و شخصیتش همواره در کانون بحث‌ها و تحلیل‌ها قرار داشته است. یکی از ویژگی‌های برجسته شخصیتی ترامپ که بسیاری از تحلیلگران به آن اشاره کرده‌اند، نارسیسیسم (خودشیفتگی) است. این ویژگی نه تنها در روابط شخصی و داخلی او بلکه در سطح جهانی نیز خود را نشان داده است. ترامپ در دوران ریاست‌جمهوری‌اش با رفتار‌هایی که می‌توان آنها را «خودخواهانه»، «تسلط‌طلب» و «تحقیرآمیز» توصیف کرد، موجب تحقیر بسیاری از رهبران جهانی و حتی هم‌پیمانان تاریخی ایالات متحده شد. هدف این گزارش بررسی ابعاد نارسیسیسم ترامپ و تأثیر آن بر روابط بین‌المللی است و نشان می‌دهد که چگونه او با تحقیر دیگران، در تلاش بود تا تصویری از قدرت مطلق و برتری شخصی خود بسازد.

 

ترامپ و خودشیفتگی پاتولوژیک

ترامپ نه تنها در سیاست‌های داخلی خود، بلکه در عرصه جهانی نیز به دنبال برجسته‌سازی خود و تحقیر دیگران است. یکی از ویژگی‌های بارز نارسیسیسم پاتولوژیک، بزرگ‌پنداری است؛ احساس اینکه فرد از دیگران برتر است و نیاز به تحسین مداوم دارد. ترامپ بارها و بارها در سخنان خود از جمله عباراتی مانند «من یک نابغه هستم» و «هیچ‌کس بیشتر از من نمی‌فهمد» استفاده کرده است. او خود را به‌عنوان کسی می‌شناساند که بیش از هر کسی در جهان توانایی حل مشکلات بزرگ جهانی را دارد. این خودبزرگ‌بینی نه تنها در کلمات، بلکه در رفتارهای او نیز به وضوح دیده می‌شود.

ترامپ در مصاحبه‌ها، کنفرانس‌های خبری، و حتی در تعاملات با رهبران جهانی از خود تصویری به نمایش گذاشت که انگار تنها اوست که درک صحیحی از مسائل دارد و دیگران در این زمینه‌ها به هیچ وجه هم‌سطح او نیستند. این رفتار به وضوح نشان‌دهنده تمایل شدید او به خودنمایی است، نه برای خدمت به مردم، بلکه برای ارضای نیاز به تایید و قدرت.

 

تحقیر ولودیمیر زلنسکی و سران اروپایی

اما این خودنمایی تنها در داخل ایالات متحده محدود نشد. ترامپ در روابط بین‌المللی نیز با رفتارهای تحقیرآمیز خود باعث شد بسیاری از رهبران جهانی احساس بی‌احترامی کنند. یکی از بارزترین نمونه‌ها، رفتار او با ولودیمیر زلنسکی، رئیس‌جمهور اوکراین، است. ترامپ که همواره تمایل به تحقیر و کوچک شمردن دیگران داشته است، در دیدار با زلنسکی به شیوه‌ای توهین‌آمیز رفتار کرد. اولین نمونه از این تحقیرها، تمسخر پوشش غیررسمی زلنسکی بود. زلنسکی که به‌طور معمول کت‌وشلوار رسمی نمی‌پوشد، در این دیدار کتی غیررسمی بر تن داشت که به سوژه‌ای برای کنایه و تمسخر یکی از خبرنگاران حاضر در محل تبدیل شد. این تحقیر برای دومین بار پس از آن دیدار معروف که به درگیری لفظی شدید زلنسکی و ترامپ و اخراج طرف اوکراینی از کاخ سفید منجر شد، تکرار می‌شد.

 

 

تحقیرهای ترامپ تنها به زلنسکی محدود نماند. در دیدارهای مختلف، ترامپ با سران اروپایی نیز به‌ویژه در جلساتی که در کاخ سفید برگزار می‌شد، برخوردهایی تحقیرآمیز داشت. ترامپ در این جلسات، خود را در موقعیتی برتر از دیگران قرار می‌داد و سران اروپایی که در برابر او نشسته بودند، در واقع نقش‌های دست دوم را در حضور او بازی می‌کردند. تصویری از اتاق بیضی کاخ سفید، که در آن ترامپ با تکبر بر صندلی خود تکیه داده بود و سران اروپایی در برابر او نشسته و چشم به دهان او دوخته بودند، به وضوح تحقیر آن‌ها را به تصویر کشید.

این تصاویر و رفتارها در فضای مجازی واکنش‌های زیادی به همراه داشت و بسیاری از تحلیلگران آن را نشانه‌ای از تمایل ترامپ به نمایش قدرت و تحقیر دیگران برای تقویت حس برتری خود دانستند.

 

 

ترامپ و تحقیر رهبران جهانی در شرم الشیخ

ترامپ با رفتارهای خود در اجلاس‌های بین‌المللی، همواره در تلاش بود تا تصویر خود را به‌عنوان «رهبر واقعی» و «نابغه جهانی» تثبیت کند. یکی از این نمونه‌ها، اجلاس شرم‌الشیخ بود. در این اجلاس که معمولاً سران جهانی به‌طور دسته‌جمعی عکس یادگاری می‌گیرند، ترامپ به شیوه‌ای کاملاً غیرمتعارف عمل کرد. او به‌جای گرفتن عکس دسته‌جمعی با دیگر سران، سران را نوبتی برای گرفتن عکس فراخواند. این رفتار برخلاف عرف و متعارف اجلاس‌های بین‌المللی بود و بسیاری آن را نشانه‌ای از تمایل ترامپ به خودنمایی بیشتر و تحقیر دیگران دانستند. او به‌طور آشکار و با رفتارهایش نشان داد که در مرکز توجه قرار گرفتن و برجسته شدن در چشم جهانیان برایش اهمیت بسیاری دارد.

 

 

ترامپ و بهره‌برداری از نارسیسیسم در سیاست جهانی

یکی از ویژگی‌های برجسته نارسیسیسم پاتولوژیک، نیاز به جلب توجه و تایید از سوی دیگران است. ترامپ در سیاست خارجی خود، به‌ویژه در روابط با متحدان اروپایی، همواره از این نیاز به تایید و خودنمایی بهره برده است. او از تحقیر دیگران و به‌ویژه سران اروپایی استفاده کرد تا حس برتری و قدرت خود را تقویت کند. این رفتارها نه تنها باعث تضعیف روابط ایالات متحده با متحدانش شد، بلکه موجب ایجاد شکاف‌های عمیق‌تری در روابط دیپلماتیک شد.

تحلیلگران سیاسی بر این باورند که ترامپ در تلاش بود تا سیاست‌های خود را به‌عنوان سیاست‌های برتر ایالات متحده در عرصه جهانی معرفی کند، حتی اگر این سیاست‌ها باعث تحقیر هم‌پیمانان و متحدانش می‌شد. این رویکرد نه تنها منجر به بحران‌های دیپلماتیک شد، بلکه باعث شد که ایالات متحده در بسیاری از مسائل جهانی به جای همراهی با دیگر کشورها، خود را در موقعیتی منفرد و جداگانه قرار دهد.

 

پیامدهای جهانی خودشیفتگی ترامپ

بی‌احترامی و تحقیرهای ترامپ برای آینده روابط بین‌المللی پیامدهایی جدی به‌دنبال دارد. بسیاری بر این باورند که رفتارهای ترامپ موجب کاهش اعتبار و احترام ایالات متحده در میان متحدان خود شد. در حالی که ایالات متحده همواره به عنوان یکی ازمدعیان دموکراسی و عقلانیت در بین کشورهای جهان در عرصه دیپلماسی شناخته می‌شد، رفتارهای ترامپ باعث شد که بسیاری از کشورها دیگر به این کشور به چشم یک الگوی معتبر نگاه نکنند.

ترامپ با استفاده از خودشیفتگی‌اش و تحقیر دیگران برای تقویت حس قدرت و برتری خود، در نهایت به تنش‌های جهانی دامن زد. تحقیر زلنسکی و سران اروپایی نمونه‌های بارز این سیاست بودند که به‌طور مستقیم بر روابط آمریکا با سایر کشورها تأثیر گذاشتند.

 

ترامپ، خودشیفتگی و آینده سیاست جهانی

در نهایت، می‌توان گفت که ترامپ با رفتارهای نارسیستی‌اش در تلاش بود تا خود را به‌عنوان قدرتی بی‌چون و چرا در سیاست جهانی معرفی کند. او از هر فرصتی برای تحقیر دیگران و خود را در مرکز توجه قرار دادن استفاده می‌کرد. این خودشیفتگی نه تنها در سیاست داخلی آمریکا بلکه در روابط بین‌المللی نیز مشاهده شد و منجر به بحران‌های دیپلماتیک و تضعیف اتحادهای جهانی شد. رفتارهای تحقیرآمیز ترامپ، چه با زلنسکی و چه با سران اروپایی، نشان‌دهنده تمایل شدید او به خودنمایی و تقویت جایگاه شخصی‌اش بود. این روند، اگرچه به نظر می‌رسید که برای ترامپ قدرت و اعتبار به همراه می‌آورد، اما در واقع به ایجاد شکاف‌های عمیق در سیاست جهانی و آسیب به موقعیت ایالات متحده منجر شد.