خبرگزاری دانشجوکارخانه لاستیک هامون تایر پس از گذشت ۱۰ سال کماکان درگیر وعده‌های نافرجام
به گزارش گروه استان های خبرگزاری دانشجو، در اوایل دهه نود به منظور کاهش اثرات سو خشکسالی‌های منطقه سیستان بر معیشت و زندگی مردمی که اکثرا کشاورز و دامدار بودند و همچنین به منظور کاهش مهاجرت مردم و رونق بخشیدن دوباره به این منطقه، تصمیم ساخت سومین کارخانه تولید لاستیک کشور در سیستان گرفته شد که کلنگ‌زنی آن سر و صدای رسانه‌ای زیادی به پا کرد.
قرار بود بیش از ۱۰۰۰ نفر به صورت مستقیم و تا ۲ برابر این تعداد به صورت غیرمستقیم در فاز نخست این پروژه مشغول به کار شوند؛ اما با وجود تبلیغ و خبرسازی های بسیار، اکنون پس از گذشت ۱۰ سال، نور امیدی که در دل هزاران جوان بیکار سیستانی روشن کرده بود به یاس تبدیل شده است.
اوسط هاشمی استاندار سیستان و بلوچستان در بهمن ماه ۱۳۹۵، درست در زمانی که مسئولین وقت برای خوش خدمتی هر اتفاقی را از برکات برجام بیان می کردند، گفته بود: «بدهكار به مردم هستیم چرا كه در ایجاد كارخانه لاستیك تاخیر ایجاد شده است اما این تاخیر فرصت خوبی ایجاد كرد تا به بركت برجام تجهیزات آن را از ایتالیا و آلمان وارد كنیم كه این از دستاوردهای برجام برای این استان است.»
وی در ادامه هم قول راه اندازی این کارخانه را داد و افزود: «هیات مدیره این كارخانه پس از نامه من به وزیر صنعت، معدن و تجارت منحل و هیات مدیره جدید آن تشكیل و تا چند روز دیگر در منطقه سیستان برای عملیات راه اندازی حاضر می شوند.»
ادعای محقق نشده اشتغال نزدیک به ۴۰۰۰ هزار سیستانی در کارخانه لاستیک آریا تایرهامون
«کارخانه لاستیک‌سازی زابل، چهره اشتغال استان سیستان و بلوچستان را دگرگون می‌کند» این جمله، وعده‌ای بود که ربیعی وزیر تعاون، کار و رفاه اجتماعی وقت در ۳۱ خرداد سال ۱۳۹۶ در مراسم امضای قرارداد ساخت کارخانه لاستیک زابل یا همان آریا تایر هامون اظهار کرد و افزود: هدف دولت از اجرای این پروژه، عادلانه کردن سهم مناطق از رشد اقتصادی، ارتقای رشد منطقه‌ای و ارتقای سهم استان سیستان و بلوچستان از درآمد ناخالص داخلی است.
علی ربیعی در آن زمان اذعان کرد: بیش از هزار نفر به صورت مستقیم و تا دو برابر این تعداد به صورت غیرمستقیم در فاز نخست این پروژه مشغول به کار می‌شوند و حدود ۸۰۰ نفر نیز در مرحله ساخت ساختمان پروژه فعالیت خواهند کرد.
در این مسیر وزرا و مسئولین دولت شهید رئیسی هم وعده هایی دادند که کوتاهی عمر این دولت و هم چنین تغییرات استانداران به سرانجام رساندن این طرح نیمه تمام و مطالبه عمومی را با چالش مواجه کرد؛ به مانند مثال وجیه‌الله جعفری معاون وزیر صنعت، معدن و تجارت دولت شهید رئیسی هم از جمله افرادی بود که قول به سرانجام رساندن این کارخانه را داده بود و ۲۲ شهریورماه ۱۴۰۱ در گفت‌وگو با خبرگزاری مهر گفت: مسائل مربوط به احداث و افزایش سرمایه شرکت مرتبط با پروژه کارخانه تولید تایر خودروی سنگین به زودی تعیین تکلیف می‌شود. این کارخانه قرار است با ظرفیت تولید ۲۷ هزار تن تایر سنگین شامل ۹ هزار تن تایر OTR (تایرهای لودر، دامپتراک) و ۱۸ هزار تن تایر TBR (تایر کامیون و اتوبوس) در سیستان و بلوچستان با برآورد سرمایه گذاری سه هزار میلیارد تومانی ساخته شود.
دولت پزشکیان و ادعای افتتاح ۳ ساله کارخانه تایرهامون
سرانجام دولت پزشکیان روی کار آمد و وعده دولت های قبل را با وعده جدیدی تمدید کرد و اتابک وزیر صمت دولت وفاق ملی، شهریور ۱۴۰۳ در زمان سفر به استان سیستان و بلوچستان، سرانجام رسیدن این کارخانه ناتمام را لازم و ضروری دانست و مدعی شد در کمتر از ۳ سال آینده شاهد بهره برداری کارخانه آریا تایر هامون خواهیم بود.
محمد اتابک در حاشیه بازدید از پروژه آریا تایر هامون واقع در شهرک صنعتی رامشار اذعان کرد: نباید بحث راه‌اندازی کارخانه لاستیک طولانی شود تا دو سال و نیم برنامه خودتان را ارائه بدهید و برنامه خط دوم لاستیک سنگین را هم در طرح توسعه کارخانه لاستیک قرار دهید و برای قسمت اول زمان‌بندی عملیاتی ارائه بدهید.
وی افزود: تایرسازی‌ها ضرر نمی‌دهند شاید حاشیه سود کمی داشته باشند هر چقدر ساخت کارخانه لاستیک طولانی‌تر شود حاشیه سود شما پایین‌تر خواهد آمد بنابراین باید کارخانه ساخت لاستیک سریع ایجاد شود و لاستیک‌های پرتیراژی در دستور کار باشد.
اتابک در خصوص افزایش سرمایه نیز اظهار کرد: زمانی که شریکان از داخل وزارت صمت گذاشته شده‌اند، خود شریکان افزایش سرمایه را تصویب کنند.
وی ضمن اشاره به اینکه تولید لاستیک اتوبوسی پرتیراژ است و می‌توانید انجام دهید، بیان کرد: این کارخانه باید تعیین تکلیف شود و باید زمان این مهم را نهایی کنیم و تیراژی تولید شود که بازار دارد.
یکسال از ادعای اتابک گذشت؛ اما تغییری ایجاد نشد!
باوجود اینکه یکسال از ادعای وزیر صمت می گذرد، اما بازهم اتفاق خاصی در روند ساخت و ساز و تجهیز این کارخانه رخ نداده است و به گفته مردم محلی: «تنها دیواری اطراف سوله خالی این به اصطلاح کارخانه کشیده شده و پس از آن مجدد طرح ناتمام رها گردیده است.»
منصوری از فعالین رسانه ای سیستان و بلوچستان در مصاحبه با خبرنگار دانشجو گفت: اگر در منطقه سیستان دوری بزنید، در هر شهر و قسمتش لااقل یک یا چند پروژه ناتمامی را می بینید که نشان دهنده هدررفت بیت المال، بی تدبیری، از دست دادن زمان و درنهایت سوءمدیریت هایی است که هیچکس هم پاسخگویشان نیست، به زبان ساده تر بگویم مردم ما از وعده های نافرجام و سوءمدیریت های مسئولین بیش از خشکسالی و طوفان های مرگبار آزرده شده و به ستوه آمده اند.
کیخا یکی از شهروندان سیستانی هم گفت: سیستان را باید بهشت طرح های ناتمام پیمانکاران و وعده های نافرجام مدیران دانست، چون هیچکس پس از ناتمام ماندن پروژه ها و وعده ها از شما نمی پرسد که چرا این موضوع به نتیجه نرسید و شمارا مورد بازخواست قرار نمی دهد، گویی در بهشتی هستی که هیچکس به تو کاری ندارد.
به سرانجام رساندن پروژه های ناتمام سیستان، موجب مهاجرت معکوس می‌شود
حجت الاسلام والمسلمین اشرفیان امام جمعه شهرستان نیمروز در منطقه سیستان با تاکید بر اهمیت تعیین تکلیف فوری طرح های نیمه تمام سیستان گفت: بحران آب و بیکاری که در منطقه سیستان عارض شده، نگرانی‌هایی را برای خانواده‌ها و جوانان عزیز منطقه سیستان ایجاد کرده است؛ تا جایی که گاهاً مردم برای پیدا کردن شغل مناسب مجبور به مهاجرت هستند، در همین راستا یکی از نکاتی که می‌تواند در ماندگاری مردم و حتی مهاجرت معکوس به منطقه خیلی اهمیت داشته باشد، به سرانجام رساندن پروژه‌های نیمه تمام است.
امام جمعه نیمروز در ادامه افزود: ما پروژه‌هایی به مانند کارخانه کاشی و لاستیک را داریم که اگر به ثمر بنشیند، می‌تواند افراد زیادی را وارد عرصه اشتغال و در واقع کار در خود منطقه سیستان کند، کارخانه لاستیک در واقع یکی از نیازهای روز بازار است و می‌تواند اثر بسیار خوبی در تحول اقتصادی منطقه داشته باشد؛ افراد زیادی را مشغول به کار کند و صنایعی که بعد از آن ایجاد می‌شود می‌تواند تحول آفرین باشد.
وی در انتها گفت: لذا خواهش ما از همه دستگاه‌های اجرایی این است که تمرکز و توانشان را برای احیای ظرفیت‌هایی که در خود منطقه است و متاسفانه به فراموشی سپرده شده بکار بگیرند. حتی از آب و خاک و گرمای منطقه می‌توانیم ما بهترین استفاده را در اشتغال زایی داشته باشیم. از طرفی ظرفیت مرز و صادرات، بهترین نقطه خودکفایی در حوزه اشتغال و اقتصاد منطقه سیستان است.
