صداهایی که باید شنیده شوند

روز خبرنگار، روز ادای احترام به آنان است که نه با شمشیر که با قلم می‌جنگند؛ نه برای فتح سرزمین‌ها، بلکه برای گشودن افق‌های اندیشه و آگاهی. این روز، یادآور رسالتی است که فراتر از یک شغل، یک میثاق و پیمانی ناگسستنی با حقیقت است.

روز خبرنگار، روز ادای احترام به آنان است که نه با شمشیر که با قلم می‌جنگند؛ نه برای فتح سرزمین‌ها، بلکه برای گشودن افق‌های اندیشه و آگاهی. این روز، یادآور رسالتی است که فراتر از یک شغل، یک میثاق و پیمانی ناگسستنی با حقیقت است. خبرنگار، در جهان پرهیاهوی امروز، همان دیده‌بان بیدار و وجدان هوشیار جامعه است که در میان غبار شایعات و امواج سهمگین اطلاعات، چراغ راه می‌افروزد.

«صداهایی که باید شنیده شوند» تنها یک شعار نیست؛ بیانیه‌ای است که شریان حیات روزنامه‌نگاری راستین را تغذیه می‌کند. خبرنگار، گوش‌سپردن به این صداها را نه به‌مثابه تکلیف اداری، بلکه به‌عنوان عهدی اخلاقی و انسانی بر دوش می‌کشد. این صداها، صدای کارگری است که در هیاهوی بازار به فراموشی سپرده شده، صدای مادری است که در انبوه پرونده‌های اداری‌ جایی برای فریادش نمی‌یابد، صدای دانشجویی است که اندیشه‌هایش در حصار بی‌مهری‌ها گرفتار شده است.