خبرگزاری دانشجونمای نزدیک به «یوز» در فولوفوکوس| کاوه: بازتعریف سینمای کودک و خانواده ضرورت دارد / ارژنگی: می‌توانیم با قصه های ایرانی آثار جهانی خلق کنیم + فیلم کامل
به گزارش گروه فرهنگ و هنر خبرگزاری دانشجو، قسمت دوم برنامه «فولوفوکوس» با محوریت بررسی تولید و اکران انیمیشن سینمایی «یوز»، میزبان رضا ارژنگی (کارگردان) و احسان کاوه (تهیه‌کننده) بود؛ گفت‌وگویی صریح و تخصصی درباره وضعیت انیمیشن ایران، ضرورت توجه به سینمای کودک و خانواده، و نقش نهادهای حمایتی در تداوم این مسیر.
انیمیشن «یوز»؛ تولد اثری ملی در مسیر دشوار تولید
در ابتدای برنامه، مجری با معرفی مهمانان، به اهمیت ساخت انیمیشن‌هایی با هویت ملی اشاره کرد و گفت: «یوز، انیمیشنی است که در دل سختی‌های تولید متولد شد، اما توانست توجه مخاطبان کودک و خانواده را جلب کند.»
رضا ارژنگی، کارگردان اثر، با بیان اینکه ایده ساخت «یوز» از دغدغه‌های شخصی‌اش درباره میراث طبیعی ایران شکل گرفته، توضیح داد: «برای ما، یوز فقط یک حیوان در خطر انقراض نیست؛ نمادی از ایران و هویت زیستی ماست. سعی کردیم این پیام را در قالب داستانی هیجان‌انگیز و انسانی روایت کنیم.»
احسان کاوه، تهیه‌کننده فیلم نیز افزود: «از روز اول می‌دانستیم ساخت چنین پروژه‌ای سخت است. اما هدف‌مان این بود که نشان دهیم انیمیشن ایرانی می‌تواند در سطح بین‌المللی حرفی برای گفتن داشته باشد، به‌ویژه اگر ریشه در فرهنگ و طبیعت خودمان داشته باشد.»
راه دشوار تولید؛ از ایده تا پرده نقره‌ای
ارژنگی در بخش دیگری از گفت‌وگو، درباره فرآیند فنی تولید گفت: «انیمیشن در ایران هنوز صنعت جوانی است. ما با کمبود نیروی متخصص، تجهیزات به‌روز و حتی درک درست از زمان‌بندی تولید مواجهیم. تیم ما دو سال روی طراحی کاراکترها و دکوپاژ صحنه‌ها کار کرد تا نتیجه‌ای استاندارد ارائه شود.»
او با تأکید بر اهمیت نیروی انسانی متخصص افزود: «بسیاری از کسانی که در یوز کار کردند، جوانان خلاقی بودند که از دل دانشگاه‌ها و استودیوهای کوچک بیرون آمده‌اند. این خودش امیدبخش است.»
احسان کاوه نیز در توضیح شرایط مالی پروژه گفت: «تأمین بودجه یکی از بزرگ‌ترین چالش‌ها بود. در مقاطعی، ادامه کار فقط با انگیزه و تعهد تیم ممکن شد. حمایت برخی نهادها کمک کرد، اما هنوز فاصله زیادی تا تأمین پایدار برای تولیدات انیمیشن داریم.»
سینمای کودک یا خانواده؟ تمایز و نیاز واقعی بازار
در ادامه بحث، مجری به تفاوت میان «سینمای کودک» و «سینمای خانواده» اشاره کرد؛ موضوعی که ارژنگی نیز بر آن تأکید داشت: «در ایران معمولاً تصور می‌شود فیلم کودک یعنی اثری صرفاً برای بچه‌ها، در حالی‌که سینمای کودک واقعی باید خانواده را هم درگیر کند. ما در یوز تلاش کردیم قصه‌ای بسازیم که والدین هم با آن ارتباط بگیرند.»
کاوه نیز در ادامه گفت: «در بازار جهانی، انیمیشن اغلب خانواده‌محور است؛ یعنی والدین و کودکان با هم تماشایش می‌کنند. ما هم باید یاد بگیریم که مخاطب هدف را گسترده‌تر ببینیم تا اقتصاد سینمای کودک هم پایدار شود.»
چالش اکران و دیده‌شدن آثار انیمیشن
یکی از محورهای اصلی گفت‌وگو، مسئله پخش و اکران بود. کاوه با اشاره به تجربه اکران «یوز» گفت: «مشکل اساسی ما این است که ظرفیت سالن‌ها و تبلیغات برای انیمیشن‌ها محدود است. در حالی که مخاطب کودک و نوجوان در کشور وجود دارد، اما دسترسی‌اش به این آثار سخت است.»
او تأکید کرد: «وقتی یک انیمیشن داخلی اکران می‌شود، باید در کنار آن، شبکه‌ای از تبلیغات و اکران‌های هدفمند شکل بگیرد. تا زمانی که این نگاه وجود نداشته باشد، تولیدکننده انگیزه لازم را برای سرمایه‌گذاری ندارد.»
ارژنگی نیز در همین زمینه افزود: «در کشورهای دیگر، انیمیشن یک رویداد فرهنگی است، اما در ایران گاهی به عنوان کار حاشیه‌ای دیده می‌شود. این نگاه باید تغییر کند.»
نقش نهادهای حمایتی و آینده سینمای انیمیشن
در ادامه برنامه، مجری از دو مهمان درباره نقش نهادهای فرهنگی پرسید. کاوه در پاسخ گفت:
«حمایت نهادهایی مثل مرکز گسترش یا بنیاد سینمایی فارابی می‌تواند تعیین‌کننده باشد. اما مهم‌تر از حمایت مالی، حمایت در مرحله توزیع و دیده‌شدن است. ما باید به جایی برسیم که مخاطب ایرانی انیمیشن داخلی را در کنار آثار خارجی ببیند و انتخاب کند.»
ارژنگی هم با اشاره به آینده این حوزه گفت: «امیدوارم نسل جدید فیلم‌سازان انیمیشن بتوانند مسیر را ادامه دهند. استعدادهای فوق‌العاده‌ای در کشور داریم که اگر فرصت و ابزار در اختیارشان باشد، می‌توانند آثار جهانی خلق کنند.»
یوز به‌عنوان نماد امید و پایداری
در بخش پایانی برنامه، مجری با اشاره به پیام فیلم گفت: «به‌نظر می‌رسد یوز فراتر از یک انیمیشن است؛ نوعی بیانیه فرهنگی درباره حفاظت از محیط زیست و امید به آینده.»
