بخش خصوصی خودروسازی را روی ریل میاندازد
کمتر از شش ماه از آغاز خصوصیسازی نسبی ایرانخودرو میگذرد، اما همین زمان کوتاه کافی بوده تا تفاوت معناداری میان مسیر این شرکت و رقیب سنتیاش، سایپا شکل بگیرد.
علی پیرولی: کمتر از شش ماه از آغاز خصوصیسازی نسبی ایرانخودرو میگذرد، اما همین زمان کوتاه کافی بوده تا تفاوت معناداری میان مسیر این شرکت و رقیب سنتیاش، سایپا شکل بگیرد. امیرحسین کاکایی، عضو هیئت علمی دانشکده مهندسی خودرو دانشگاه علم و صنعت، در گفتوگو با «شرق» میگوید محدودشدن افت تولید ایرانخودرو به تنها سه درصد، آن هم در بحبوحه اجرای قیمتگذاری دستوری و فشارهای دولتی، نتیجه سپردن «اختیار و مسئولیت» بیشتر به بدنه مدیریتی این شرکت بوده است؛ عاملی که به گفته او، میتوانست اگر بهموقع و کامل اجرا میشد، سالها پیش صنعت خودرو را از شرایط کنونی نجات دهد.
ایرانخودرو و سایپا، دو بازیگر اصلی صنعت خودرو، هر دو امسال در فضایی آغاز به کار کردند که آسمان آن با ابرهای کمبود نقدینگی، بیبرقی، نوسان ارز و «ابهام دائمی» در قیمتها پوشیده بود. هر دو مدیرعامل تازهکارند و هر دو قدم به یک میدان مین گذاشتهاند. اما یک تفاوت بزرگ رخ داد؛ ایرانخودرو، به عنوان یک شرکت با ساختار تازه خصوصیشده ایستاد. ایستاد تا قیمت را با استناد به قانون و مستندات رسمی، نه با دستور غیرمحاسباتی، تعیین کند. ایستاد تا بخش خصوصی را از همان روزهای نخست، در جایگاه مسئول اما مختار معرفی کند. سایپا اما به دلیل «دولتیبودن هیئتمدیره»، زیر بار همان فرمولهای دستکاریشده رفت. و نتیجه؟ یکی با کاهش سهدرصدی از توفان عبور کرد، دیگری در 30 درصد افت گرفتار شد.