نسل جدید چندان صبور نیست
سال‌ها تلاش در خلوت، سال‌ها شکیبایی روی صحنه تئاتر و قدم‌زدن آرام در مسیری پر‌پیچ‌و‌خم. در روزگاری که جوانان برای رسیدن به قله عجله دارند و از فیلم کوتاه به فیلم بلند می‌پرند و از بازی در تئاتر آرزوی رسیدن به سینما را دارند، رضا بهبودی مسیری متفاوت را طی کرده است؛ مسیری که با شکیبایی همراه بوده. او نه به دنبال نقش اصلی، بلکه به دنبال اجرای درست یک نقش است. در روزهایی که بسیاری به دنبال شهرت فوری هستند، بهبودی به ما یادآوری می‌کند که هنر بیش از هر چیز، نیازمند صبر و تلاش است. شاید به همین دلیل هم باشد که جوان‌های اطرافش او را بیشتر معلم می‌شناسند تا بازیگر. می‌توان کنارش آموخت و از دنیای بازی عمق لذت را چشید. گفت‌وگوی ما با او، بهانه‌ای است برای شنیدن از همین نگاه متفاوت.
سال‌هاست در تئاتر فعالیت می‌کنید و هم‌زمان حضور در سینما و نمایش خانگی هم ادامه دارد. بازی در نقش کوتاه یا بلند اساسا برای شما اولویت نیست و این تجربه‌گرایی باعث شده تنوع زیادی از نقش‌ها در کارنامه شما دیده شود. بخشی از حضور حرفه‌ای شما به بحث آموزش اختصاص دارد. به عنوان سؤال نخست یک آسیب‌شناسی کنیم که چرا مدت‌هاست در سینما و تئاتر جسارت در بازیگران ما کمتر شده و نقش‌های متفاوت کمتر می‌بینیم؟
اخبار مرتبط
شبکه شرقزنجیره خبر
