غول های نیروی کار در جهان در سال 2025
در تازهترین ارزیابی از وضعیت نیروی کار جهانی، قاره آسیا همچنان عنوان پرجمعیتترین منبع نیروی انسانی جهان را حفظ کرده است. طبق دادههای بانک جهانی و گزارشهای The World Factbook ، چین و هند بهتنهایی بیش از ۱.۳ میلیارد نفر از جمعیت فعال اقتصادی جهان را تشکیل میدهند؛ رقمی که معادل بیش از ۴۰ درصد کل نیروی کار جهان است. چین و هند؛ دو غول بیرقیب بازار کار چین با حدود ۷۷4 میلیون نفر در صدر فهرست کشورهای دارای بزرگترین نیروی کار جهان در سال ۲۰۲۵ قرار دارد و پس از آن هند با ۶۰7 میلیون نفر در رتبه دوم ایستاده است. این دو کشور با تمرکز بالا بر تولید، فناوری و خدمات دیجیتال، نقشی تعیینکننده در آینده بازار کار جهانی خواهند داشت. جایگاه ایالات متحده در میان اقتصادهای توسعهیافته ایالات متحده با ۱۷۴ میلیون نفر نیروی کار، سومین کشور جهان در این ردهبندی است. با وجود افزایش سن جمعیت در دیگر کشورهای توسعهیافته، بازار کار آمریکا به لطف مهاجرت و پویایی بخش خدمات، همچنان در سطحی رقابتی باقی مانده است. رشد چشمگیر اقتصادهای نوظهور پس از سه قدرت نخست، کشورهایی مانند اندونزی (۱۴۳ میلیون نفر)، نیجریه (۱۱۳ میلیون نفر)، برزیل (۱۰۷ میلیون نفر) و پاکستان (۸4 میلیون نفر) در رتبههای بعدی قرار دارند. این کشورها با جمعیت جوان و نرخ رشد اقتصادی بالا، بهتدریج در حال تبدیل شدن به قطبهای جدید نیروی انسانی در جهان هستند. چالش پیری جمعیت در کشورهای صنعتی در میان کشورهای پیشرفته، ژاپن (۶۹ میلیون نفر) و آلمان (۴۴ میلیون نفر) با مشکل پیری جمعیت مواجهاند؛ مسئلهای که در دهه آینده میتواند فشار زیادی بر نظامهای تأمین اجتماعی و بازار کار این کشورها وارد کند. آفریقا؛ قارهای در آستانه جهش جمعیتی آفریقا نیز در حال تبدیل شدن به بازیگری تعیینکننده در آینده بازار کار جهانی است. نیجریه در جایگاه پنجم جهان و جمهوری دموکراتیک کنگو با بیش از ۳9 میلیون نفر نیروی کار، نشاندهنده پویایی جمعیت جوان این قاره هستند. کارشناسان پیشبینی میکنند تا سال ۲۰۵۰، نیروی کار آفریقا تقریباً دو برابر شود و نقشه اقتصادی جهان را دگرگون کند. جمعبندی با وجود تغییرات سریع فناوری، مهاجرت و تحولات جمعیتی، نیروی کار جهانی در مسیر بازتوزیع قدرت قرار دارد. چین و هند همچنان قدرتهای بیرقیب جمعیتی باقی میمانند، در حالی که آفریقا به آرامی اما با اطمینان در حال صعود است. در مقابل، کشورهای اروپایی و شرق آسیا برای حفظ توازن اقتصادی خود ناگزیر از افزایش بهرهوری و جذب مهاجران کاری خواهند بود.











