خبرگزاری دانشجورویای اسموتریچ برای الحاق کرانه باختری / طرح خاموش رژیم اسرائیل چگونه پیش می‌رود؟
به گزارش گروه بین‌الملل خبرگزاری دانشجو؛ در یکی از صحنه‌های جنجالی سیاسی سال ۲۰۲۵، «بتسلئیل اسموتریتش» وزیر دارایی اسرائیل، در حالی دیده شد که نقشه‌ای در دست دارد؛ نقشه‌ای که توسعه‌ی شهرک‌ها در منطقه‌ی حساس E1 در شرق قدس را نمایش می‌داد. اما این نقشه، چیزی فراتر از توسعه‌ی شهرک‌ها را نشان می‌داد: نقشه‌ی اجرای یک پروژه استعماری تمام‌عیار برای الحاق گام‌به‌گام کرانه باختری به اسرائیل.
پروژه‌ای که در ظاهر، بی‌سروصدا و قانونی پیش می‌رود، اما در واقعیت، حذف تدریجی فلسطینیان از سرزمین خود را در دستور کار دارد.
اسموتریتش کیست و چه می‌خواهد؟
اسموتریتش، سیاستمداری تندرو از جریان «صهیونیسم دینی»، در سال‌های اخیر، از یک فعال تندروی شهرک‌نشین به یکی از چهره‌های کلیدی دولت اسرائیل تبدیل شد. او معمار پروژه‌ای است که آن را «لحظه‌ی فیصله» می‌نامد: زمانی که فلسطینیان یا باید سرزمین خود را ترک کنند، یا بپذیرند که هیچ‌گونه حاکمیتی بر آن نخواهند داشت.
هشت ستون راهبردی پروژه الحاق خاموش
۱. اداره شهرک‌ها؛ یک وزارتخانه مستقل در دل وزارت جنگ
در سال ۲۰۲۳، اسموتریتش با همکاری شریک سابق خود در سازمان راست‌گرای «ریگاویم»، اداره‌ای رسمی برای شهرک‌ها ایجاد کرد. این اداره، اکنون مسئول:
برنامه‌ریزی توسعه شهرک‌ها
تخریب ساخت‌وساز فلسطینی‌ها
مصادره زمین و اعلام آن‌ها به‌عنوان «اراضی دولتی»
۲. معاون غیرنظامی: فرمانده غیررسمی کرانه باختری
اسموتریتش با انتصاب «هیلیل روت»، شهرک‌نشین افراطی، به‌عنوان معاون غیرنظامی، فرماندهی واقعی بر اداره مدنی کرانه باختری را در دست گرفت.
او مستقیماً تصمیم‌گیر است و بدون نظارت نظامی، به تنهایی درباره:صدور مجوز ساخت، تخریب منازل، مصادره زمین‌ها و ثبت مالکیت‌ها تصمیم‌گیری می‌کند.
۳. اصلاح ساختار برنامه‌ریزی شهری
با تغییر قانون در سال ۲۰۲۳، مراحل پیچیده‌ی سابق برای تأیید طرح‌های ساخت‌وساز حذف شد. اکنون فقط اسموتریتش اجازه اولیه را صادر می‌کند؛بقیه مراحل بدون نیاز به تصویب‌های دولتی پیش می‌رود؛طرح‌های بحث‌برانگیز مانند E1 نیز در حال تصویب نهایی هستند.
۴. الحاق شرق قدس
از زمان اشغال قدس شرقی در ۱۹۶۷، اسرائیل گام‌به‌گام قوانین، بودجه‌ها، خدمات شهری و حتی آثار باستانی این منطقه را در خود ادغام کرده است.
قانون پایه «اورشلیم، پایتخت اسرائیل» در سال ۱۹۸۰، مدل اولیه‌ی الحاق خاموش بود. اکنون همان روند، در کرانه باختری، در حال تکرار است.
۵. اخراج تدریجی فلسطینی‌ها
اخراج فلسطینیان، بخشی اساسی از پروژه‌ی اسموتریتش است. طبق برنامه:
تخریب خانه‌ها به بهانه‌ی نداشتن مجوز
ممنوعیت ساخت‌وساز در مناطق C
ممانعت از دسترسی به زمین‌های کشاورزی
بستن راه‌های منتهی به روستاها و قطع آب و برق
تنها در سال ۲۰۲۴، حدود ۲۴٬۰۰۰ دونم زمین فلسطینی به‌عنوان اراضی دولتی مصادره شد آماری بی‌سابقه در ۳۰ سال گذشته.
۶. محو عملی مرزها
در حالی که توافق‌نامه اسلو مناطق کرانه باختری را به سه منطقه تقسیم کرده، سیاست‌های جدید اسرائیل مرزهای این تقسیم‌بندی را بی‌اثر کرده‌اند.
در مناطق A و B، که طبق توافق‌نامه در کنترل فلسطینی‌ها هستند، اسرائیل اکنون ساخت‌وساز را تخریب می‌کند، نیروهای نظامی می‌فرستد و ادعای صلاحیت قضایی و اجرایی دارد.
۷. بودجه‌های هنگفت برای توسعه شهرک‌ها
حاکمیت بدون بودجه ممکن نیست. طبق گزارش‌های رسمی:بودجه شهرک‌ها در سال ۲۰۲۳، ۵۲٪ رشد سالانه داشته است؛فقط هزینه‌ی جاده‌ها، ۳.۶ میلیارد شِکِل در پنج سال آینده برآورد شده؛ وزارت مسکن، بودجه‌ی خود برای شهرک‌ها را ۱۵۰٪ افزایش داده است.
۸. قانون‌هایی که سرزمین را تغییر می‌دهند
از سال ۲۰۱۵ تاکنون، کنست اسرائیل بیش از ۱۷۰ طرح قانون مرتبط با الحاق کرانه باختری را بررسی کرده که تعدادی از آن‌ها به تصویب نهایی رسیده‌اند. از جمله:
قانون ممنوعیت شکایت فلسطینیان در دیوان عالی
قانون تقسیم مالیات میان شهرک‌ها و شهرداری‌ها
تغییر نام رسمی کرانه باختری به «یهودا و شومرون»
ادغام دانشگاه‌ها و مؤسسات آموزشی شهرک‌ها در سیستم آموزش عالی اسرائیل
اسموتریتش آشکارا گفته است:«هدف این است که فلسطینیان یا بمانند و اشغال را بپذیرند، یا بروند.»
در عمل، هر ۱۰ خانه‌ای که برای شهرک‌نشینان ساخته می‌شود، یک خانه فلسطینی تخریب می‌شود. طبق آمار:
از ۱۹۶۷ تاکنون، بیش از ۶۰٬۰۰۰ خانه‌ی فلسطینی تخریب شده؛
در سال‌های اخیر، میانگین ماهانه تخریب به ۹۰ تا ۱۰۰ واحد رسیده؛
۷۵٪ آوارگی‌های فلسطینیان مربوط به مناطق «ج» است.
از اعلام «اراضی نظامی بسته» در دهه ۶۰، تا طرح‌های شهرک‌سازی در دهه ۹۰، و اکنون به کمک بوروکراسی، قانون‌گذاری، ساخت‌وساز، تخریب و بودجه، اسرائیل پروژه‌ی الحاق را تکمیل کرده است.
