همشهری آنلاینرفیقکشی به سبک سامورایی | چاقویم اصلا خونی نشد
به گزارش همشهری آنلاین ، این جنایت مهر سال ۱۴۰۲ به پلیس اعلام شد. وقتی مأموران به منطقه عبدل‌آباد رفتند، در بررسی‌های اولیه مشخص شد که درگیری میان ۳ پسر جوان رخ داده و پس از قتل یکی از آنها به نام شهاب، ۲ دو نفر دیگر فرار کرده‌اند.
با ردیابی‌های پلیس، ۲ روز بعد یکی از متهمان به نام بابک در مخفیگاهش دستگیر شد.
او پس از انتقال به پلیس آگاهی گفت: از مدت‌ها قبل بین مقتول با نوید (متهم فراری) درگیری وجود داشت. من با هر دو آنها دوست بودم. روز حادثه متوجه شدم باز هم شهاب و نوید با هم دعوا می‌کنند. شهاب چاقو داشت و نوید قمه.
وی ادامه داد: جلو رفتم تا وساطت کنم و دعوا خاتمه پیدا کند که به یکباره دعوا بالا گرفت. من هرچه به شهاب گفتم که چاقویت را بینداز، او گوش نکرد تا اینکه خودم با چاقوی کوچکی که داشتم ضربه‌ای به کتف راستش زدم و چاقو از دستش افتاد و ناگهان نوید چند ضربه به او زد.
در ادامه مأموران که به دنبال ردی از نوید بودند، دریافتند او چند روز بعد از ماجرا قصد داشته از طریق مرز بازرگان به صورت غیرقانونی از کشور خارج شود که در ماکو بازداشت شده، اما پس از پرداخت جریمه بار دیگر متواری شده است.
با این حال مأموران، با بررسی دوربین‌های مداربسته محل جنایت و بر اساس گزارش پزشکی قانونی و شهود، برای بابک به اتهام مباشرت در قتل عمد کیفرخواست صادر و پرونده برای رسیدگی به شعبه ۱۰ دادگاه کیفری یک استان تهران فرستاده شد.
در ابتدای جلسه اولیای دم درخواست قصاص کردند.
سپس بابک به جایگاه رفت و با رد اتهامش گفت: همان‌طور که در بازجویی‌ها گفتم، من ضربه کاری به مقتول نزدم. فقط یک ضربه به شانه او زدم تا مانع درگیری‌شان شوم.
قاضی پرسید: چطور اینقدر مطمئنی که ضربه کاری نزدی؟
متهم جواب داد: چون اصلا چاقویم خونی نشد. یعنی ضربه اینقدر سطحی بود که وارد بدنش نشد. رهگذری که چاقو و قمه نوید را تحویل مأموران داد، شهادت داده بود که چاقوی من خونی نبود.
قاضی سؤال کرد: شما چقدر با مقتول آشنا بودی؟
متهم گفت: من از کودکی با شهاب دوست بودم و هیچ خصومتی هم با او نداشتم. روز حادثه فقط رفته بودم تا وساطت کنم و حالا متهم به قتل شده‌ام.
سپس وکیل متهم به جایگاه رفت و گفت: ما اتهام قتل را قبول نداریم. فیلم دوربین‌ها، با اینکه بی‌کیفیت است، نشان می‌دهد که نوید چیزی شبیه به قمه بزرگ در دست دارد و مثل سامورایی‌ها به مقتول ضربه زده است. حال آنکه موکل من یک ضربه به شانه مقتول زده که طرف قلبش نبود.
با پایان جلسه قضات برای صدور رأی وارد شور شدند.
