تصاویر بمباران تمرینی جنگنده صاعقه 2 ساخت ایران در جریان آموزش خلبانان جوان

به گزارش خبرنگار امنیت دفاعی خبرگزاری دانشجو ؛ جنگنده صاعقه ۲ را می‌توان دومین گام جدی صنایع هوافضای ایران در مسیر توسعه جنگنده‌های بومی بر اساس تجربه حاصل از پروژه صاعقه ۱ دانست. صاعقه ۱ در ابتدا با تعداد محدود تنها ۵ فروند ساخته شد، با هدف ارزیابی عملیاتی و آزمایش توان طراحی، تولید و نگهداری یک جنگنده رزمی در داخل کشور.

 این تجربه به‌طور مستقیم به توسعه صاعقه ۲ منجر شد که به تعداد یک فروند در راستای پروژه تحقیقاتی ساخته شد و در حوزه عملیاتی هم به دلیل تعداد 5 فروندی خود ناوگان صاعقه ها تعداد بیشتر از نمونه آموزش خلبانان نیاز نبود و به این نکته هم باید توجه شود که نسخه قدرتمند تر و کامل تر این پلتفرم با نام کوثر بر اساس تحقیقات این پروژه ها توسعه پیدا کرد که بیش از ده فروند تولید شد.

 صاعقه ۲ برخلاف صاعقه ۱، کمتر به عملیات گسترده رزمی پرداخته و بیشتر نقش یک پلتفرم پیشرفته آموزشی-رزمی را ایفا کرده است؛ به‌ویژه برای آماده‌سازی خلبانانی که قرار است مأموریت‌های واقعی با صاعقه ۱ یا دیگر جنگنده‌های سبک ایرانی انجام دهند. طراحی صاعقه ۲ بر پایه بدنه و سازه جنگنده F-5 آمریکایی است که با تغییرات آیرودینامیکی، سامانه‌های اویونیک ارتقایافته و تعدیلات در موتور، عملکرد بهتری در آموزش رزمی ارائه می‌دهد.

 این مدل به‌ویژه در شبیه‌سازی شرایط واقعی نبرد، مدیریت سوخت، مانورهای پر فشار و آموزش تاکتیک‌های درگیری هوایی برای خلبانان تازه‌کار یا آنهایی که به ارتقای مهارت نیاز دارند، مورد استفاده قرار می‌گیرد. هرچند روند اولویت صنعتی کشور بعدها به سمت جنگنده کوثر رفت، که به‌دلیل توان تولید انبوه و استانداردسازی اویونیک مدرن انتخاب شد، اما صاعقه ۲ همچنان به‌عنوان پلی میان آموزش خلبانان و ورود آنها به پرواز جنگی در ناوگان نیروی هوایی ایران باقی ماند.

 این جایگاه باعث شد که صاعقه ۲ اهمیت استراتژیکی در چرخه آموزش-عملیات نیروی هوایی داشته باشد؛ نقشی که کمتر در رسانه‌ها برجسته شد، اما در واقع پشت‌صحنه آماده‌سازی خلبانان رزمی کشور را شکل داد، پیش از آنکه آنان به کابین جنگنده‌های رزمی وارد شوند.